Ένα bot του Twitter δείχνει πώς η εφημερίδα έχει διαμορφώσει τη χρήση των mainstream αγγλικών.
Πριν από μερικές δεκαετίες, η απάντηση στο ερώτημα “τι είναι εφημερίδα;” θα ήταν προφανής. Πλέον, δεν ισχύει το ίδιο. Οι εφημερίδες δεν αφορούν πια μόνο τις ειδήσεις, εμφανίζονται όλο και λιγότερο σε χαρτί και, παρά τα γεωγραφικά τους ονόματα, δεν είναι στενά συνδεδεμένες με κάποιο συγκεκριμένο μέρος.
Οι New York Times είναι πιθανώς το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό όταν σκεφτόμαστε μια παραδοσιακή εφημερίδα, αλλά είναι επίσης το χαρακτηριστικό παράδειγμα της μεταμόρφωσης του μέσου. Σύμφωνα με την τελευταία διαθέσιμη ετήσια έκθεση της, ο στόχος των Times είναι να “είναι η απαραίτητη συνδρομή για κάθε αγγλόφωνο που επιθυμεί να κατανοήσει και να ασχοληθεί με τον κόσμο”.
Η έκδοση αριθμεί συνδρομητές σε διακόσια τριάντα έξι χώρες και περιοχές, και από τα 8,8 εκατομμύρια συνδρομές της το 2021, πάνω από ένα εκατομμύριο ήταν διεθνείς. (Οκτώ εκατομμύρια ήταν μόνο ψηφιακές, ενώ η εγχώρια κυκλοφορία σε έντυπο μορφότυπο κυμαινόταν γύρω στις 343.000 τις καθημερινές και 820.000 τις Κυριακές.) Ίσως κάποτε διαβάζατε την εφημερίδα που κάλυπτε την τοπική σας κοινότητα, και ίσως και την περιφέρειά σας ή τη χώρα σας. Τώρα, όμως, το μόνο που ενώνει την ετερόκλητη κοινότητα των Times είναι η γλώσσα, συγκεκριμένα τα Αγγλικά, και μια εκδοχή αυτής της γλώσσας που ρυθμίζεται αυστηρά από έναν διαβόητα αυστηρό οδηγό στυλ για την αφήγηση “Όλων των Νέων που Είναι Κατάλληλα για Εκτύπωση” (ή για δημοσίευση).
Καθώς η εφημερίδα αλλάζει – για να αντιμετωπίσει νέες πραγματικότητες, όπως τα κρυπτονομίσματα, αλλά και για να καλύψει νέες κοινότητες, όπως οτιδήποτε κι αν είναι η Gen Z – αυτή η γλώσσα αναπτύσσεται γρήγορα. Μπορείτε να παρακολουθήσετε αυτή την ανάπτυξη σε πραγματικό χρόνο με το bot του Twitter @NYT_first_said, το οποίο δημιουργήθηκε πριν από περίπου έξι χρόνια από τον μηχανικό και καλλιτέχνη Max Bittker. Ο λογαριασμός κάνει ακριβώς αυτό που λέει το όνομά του: δημοσιεύει tweets κάθε φορά που οι Times χρησιμοποιούν μια λέξη που δεν έχουν χρησιμοποιήσει ξανά πριν.
Το καρφιτσωμένο tweet στο προφίλ του εν λόγω bot που αναφέρεται στη λέξη deadass:
You are currently viewing a placeholder content from X. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Ή, πιο συγκεκριμένα, το bot δημοσιεύει αναρτήσεις όταν το πρόγραμμα σαρώσει τον ιστότοπο των Times και βρει μια λέξη – χωρίς κεφαλαία γράμματα (για να αποφευχθούν τα ονόματα, η πρωτοτυπία των οποίων δεν είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτη) και χωρίς ορισμένα ειδικά σύμβολα, όπως hashtag ή @ – που δεν υπάρχει στο εκτεταμένο ψηφιακό αρχείο της εφημερίδας, το οποίο χρονολογείται από την ίδρυση των Times, το 1851. Το bot του Bittker σκανάρει περίπου 240.000 λέξεις κάθε καθημερινή (περίπου 140.000 το Σαββατοκύριακο) και καταλήγει να δημοσιεύει tweets μεταξύ εκατό εξήντα και διακοσίων λέξεων το μήνα.
Το έργο εμπνεύστηκε από το bot @everyword της Allison Parrish, το οποίο, μέσα σε επτά χρόνια, έκανε tweet έναν τεράστιο, αν και επιλεκτικό, όγκο αγγλικών λέξεων. (Ο τελικός απολογισμός ήταν 109.157, ένας αποθαρρυντικός αριθμός, αλλά και πάλι αντιπροσωπεύει μόνο περίπου το ένα έκτο του συνόλου των πάνω από 600.000 λέξεων του O.E.D.). Το Everyword δημοσίευε μεμονωμένες λέξεις, σαν λήμματα λεξικού χωρίς τους ορισμούς.
Το @NYT_first_said δημοσιεύει επίσης τα ευρήματά του χωρίς πλαίσιο, ωστόσο ο Bittker δημιούργησε ένα άλλο bot, το @NYT_said_where, το οποίο απαντά αυτόματα με την πρόταση στην οποία εμφανίστηκε η λέξη και παρέχει χρήσιμο σύνδεσμο προς το άρθρο. Οι λέξεις ξετυλίγονται σαν μια περίληψη ticker-tape των νέων στην επικρατούσα γλώσσα.
You are currently viewing a placeholder content from X. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Με πληροφορίες από The New Yorker
