Υπάρχουν συγγραφείς που μιλούν για τον έρωτα και υπάρχουν συγγραφείς που σιωπούν προς χάριν του και η Μάρω Βαμβουνάκη ανήκει στους δεύτερους.
Γιατί η γραφή της, αντί να εξηγεί τον έρωτα, τον περικλείει. Δεν προσφέρει απαντήσεις, προσφέρει συναισθηματικούς καθρέφτες από εκείνους που σε αναγκάζουν να σταθείς μπροστά τους και να δεις για πρώτη φορά, το αληθινό σου πρόσωπο, αυτό που αγάπησε και πληγώθηκε, αυτό που κράτησε μα και αυτό που δεν άντεξε.
Η Βαμβουνάκη δε γράφει για τον έρωτα ως μυθιστορηματική περιπέτεια ή κοινωνική συνθήκη. Τον διαβάζει μέσα από τα τοιχώματα της ψυχής, με τη ματιά μιας ψυχολόγου που παρατηρεί με τη στοχαστικότητα μιας φιλοσόφου και με τη μυσταγωγία μιας ποιήτριας που υποψιάζεται το ανέκφραστο.
(Διαβάστε τα αποφθέγματά της παρακάτω)
15 αποφθέγματα της Μάρως Βαμβουνάκη.
1.“Είμαστε εξαιρετικά ανώτεροι και υποχωρητικοί στα προβλήματα όταν δε μας τσούζουν προσωπικά”
2.“Η ζωή σου δε δέχεται να τη βάζεις σε δεύτερη μοίρα να την αγνοείς, να τη χρησιμοποιείς για κάτι άλλο που δεν είναι ακριβώς ζωή, καταλήγει παρωδία και καρικατούρα μια τέτοια μετάθεση.”
3.“Η μνήμη είναι ελαστική, ανθεκτική σα λάστιχο. Κάνει πως υποχωρεί και σβήνει,προχωρείς εύπιστος και ύστερα σου εκσφενδονίζεται βίαια και σου τσακίζει τα μούτρα.”
4.“Θέλει κουράγιο η ευτυχία, δε βολεύει πάντα τις νοσηρές μας συνήθειες, τον παγιωμένο αρνητισμό των λογισμών μας.”
5.“Συναντάμε κόσμο όπως πορευόμαστε. Ανταλλάσσουμε βλέμματα, χαμόγελα ευγενικά, δυο υποχρεωτικές κουβέντες, για να προσπεράσουμε και να τα πετάξουμε αυτά αμέσως στον κάδο της λησμονιάς.Υπάρχουν μάτια όμως που από το πουθενά εμφανίζονται μια στιγμή μπρος μας, βυθίζονται στα δικά μας μάτια και αξιώνουν: “Εδώ θα μείνεις” ή “Σε περίμενα”. Συνήθως τέτοιες ακριβές διασταυρώσεις δεν περιέχουν διλήμματα. Θα μπορούσε να πει κανείς πως ούτε ενοχές περιέχουν. Προσπαθούν να αισθανθούν ενοχές, γιατί έτσι πρέπει, έτσι είναι το σωστό, το λογικό, όμως στην ουσία , όχι.”
6.“Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο και δεν ανασταίνονται πια. Πεθαίνουν μέσα στο ίδιο το σώμα που τις γέννησε, στο σώμα που, αργότερα, από φάτνη έμεινε τάφος ξερός. Τάφος με πολλές και διάφορες επιτύμβιες επιγραφές που, με τον καιρό, αλλάζουν και γίνονται όλο και περισσότερο γενναιόδωρες.”
7.“Δε μας συμφαίρει να είναι δίκαιος μαζί μας ο Θεός, μονάχα το έλεός Του μάς συμφέρει.”
8.“Μην ακούς όλα όσα σου κατηγορώ. Ίσως υπερβάλλω, ίσως σε αδικώ περισσότερο από όσο σ’ αξίζει. Είναι που το χρειάζομαι στην αδυναμία μου να παρηγορηθώ που σε έχασα. Έτσι, δειλά, κακορίζικα και μικρόψυχα να παρηγορηθώ υποβιβάζοντάς σε για να πείθομαι κι εγώ πως δεν είναι μόνο που σ’ έχασα αλλά και που γλίτωσα κιόλας.”
9.“«Θέλω» θα πει πίστη, θα πει επιλέγω σταθερό προσανατολισμό όλα όσα θα ακολουθήσουν μετά είναι δευτερεύοντα, το αστέρι του Βορρά δε θα αλλάξει θέση στο ψυχικό ουρανό μας. Τίποτε άλλο δεν έχει πιθανότητες να πραγματοποιηθεί. Το διαισθανόμαστε κάθε τόσο, o Θεός συχνά αργεί να ανταποκριθεί στις προσευχές για να μας αφήσει να βεβαιωθούμε πως όντως θέλουμε εκείνο για το οποίο σπαρακτικά και με δάκρυα στα μάτια τώρα Τον ικετεύουμε.”
10.“Ο εγωισμός και η νηπιότητα του εγωισμού παραλογίζουν τη νόηση του εγωιστή, όταν εισβάλλουν πιεστικές κάποιες ανάγκες. Το -δυστυχώς συνηθέστατο- συναίσθημα ότι η γη γυρίζει γύρω από μας, και γύρω από τον δικό μας Νόμο, μας κάνει άδικους και παρανοϊκά ανόητους.”
11.“…Είμαι σίγουρη πως η ευτυχία είναι εκεί, πάντα αναμένουσα και διακριτική, όπως διακριτικά συμπεριφέρονται όλα τα σημαντικά· τα σημαντικά και ουσιώδη που δεν θέλουν να φωνάζουν και απροκάλυπτα να σου αποκαλύπτονται. Αντιθέτως, όπως η ποίηση και ο θείος κόσμος, δεν κρύβεται, δεν φανερώνεται, αλλά μας στέλνει με τρόπο λεπταίσθητο τα σημάδια της…”
12.“Είναι μεγάλης αξίας να μπορείς να λες – και να το εννοείς : “Είμαι μαζί σου εφόσον συμπλέουμε όμορφα, αλλιώς φεύγω! Δεν είναι ότι παύω να σ’αγαπώ, να σε βοηθάω, αλλά μπορώ να σ’αγαπώ κι από μακριά! Μπορώ να σε νοιάζομαι και απο μακριά, αλλά δεν θέλω να σε συναναστρέφομαι! Το κοντά μού χαλάει χαρακτήρα μου, το κοντά μας λερώνει την αθωότητα μας.”
13.“Δε το αντέχουν όλοι το ζόρι της πραγματικότητας.”
14.“...η στεναχώρια μας δεν είναι από ατυχία αλλά από δική μας νοσηρή επιλογή.”
15.”Η ανασφάλεια που προκαλεί ο δυνατός έρωτας είναι ένα βάσανο δεδομένο, όμως η ανασφάλεια που προκαλεί ο έρωτας προς κάποιον που μισοανήκει σε σένα και μισοανήκει σε μιαν άλλη είναι ένα βάσανο ασύλληπτο. Αλλά η ανασφάλεια είναι επίσης εξαιρετικά ερωτική”.
Διαβάστε περισσότερα από τη λογοτεχνική μας πραμάτεια.
- Ο υπαρξιακός «ιδρώτας» του Καραγάτση: «Ο έρωτας είναι ένα χρέος προς …»
- Η συμβουλή της Ελένης Αρβελέρ: «Μπροστά στα παιδιά πρέπει να είσαι …»
- Δύο ελληνικά βιβλία που θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία (αν όχι, τουλάχιστον να τα διαβάσουμε όλοι)
- Η πιο σκληρή αλήθεια της Μαλβίνας για τον έρωτα: «Πάλι κολλάς, για να γλιτώσεις από μια…»
- Χέμινγουεϊ: «Ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις αν μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον είναι να…»
- Η πιο ειλικρινής εξομολόγηση της Δημουλά για την ευτυχία: «Αμέτρητες οι φορές που είπαμε να…»Μίλαν Κούντερα: «Ο άνθρωπος προδίδει, όχι όταν απατά, αλλά όταν …»
