Λουίτζι Πιραντέλλο: «Η πραγματική μοναξιά βρίσκεται σ’ ένα τόπο…»

O Λουίτζι Πιραντέλλο, ο μετρ του μοντεριστικού δράματος και της ψυχολογικής ενδοσκόπησης, πέρασε τη ζωή του ξετυλίγοντας το κουβάρι του παράδοξου της ανθρώπινης ύπαρξης. Ποιοι είμαστε πραγματικά;

Οι διαλογισμοί του περί ταυτότητος παραμένουν επίκαιροι και μας καλούν να εξερευνήσουμε:

• Η ψευδαίσθηση της αυτοαντίληψης: Βλέπουμε ποτέ πραγματικά τον εαυτό μας όπως είναι ή ζούμε σε μια διαρκή παράσταση.
• Το βάρος της συνείδησης: Είναι η αυτογνωσία δώρο ή κατάρα;
• Τρέλα και πραγματικότητα: Πότε η διαύγεια γίνεται αυταπάτη;
• Η μοναξιά της ύπαρξης: Μπορούμε ποτέ να ξεφύγουμε από τη θεμελιώδη μοναξιά της ύπαρξης;
• Η αμετάβλητη φύση της μορφής: Γινόμαστε αιχμάλωτοι των ταυτοτήτων που κατασκευάζουμε.

(Διαβάστε τα αποφθέγματά του παρακάτω)

Καρλ Γιούνγκ: «Μην κρατάς κάποιον που θέλει να φύγει, γιατί …»

8 αποφθέγματα του Λουίτζι Πιραντέλλο.
1.Να ‘στε ειλικρινείς: δεν σας πέρασε ποτέ απ’ τον νου να θέλετε να δείτε τον εαυτό σας να ζει. Φροντίζετε να ζείτε για εσάς, και καλά κάνετε, χωρίς να σας απασχολεί αυτό πού εν τω μεταξύ μπορεί να είστε για τους άλλους- όχι βέβαια διότι ή άποψη των άλλων δεν σας ενδιαφέρει καθόλου, αφού αντίθετα σας ενδιαφέρει πάρα πολύ, άλλα διότι έχετε την ευλογημένη ψευδαίσθηση ότι οι άλλοι, άπ’ έξω, οφείλουν να σας παρουσιάζουν στον εαυτό τους όπως εσείς παρουσιάζετε τον εαυτό σας σ’ εσάς τους ίδιους.

2.Καταλήξτε σε αυτό: ότι είναι ένα εξαίρετο παιχνίδι, αυτό της συνείδησής σας που σας αρκεί.

3.«Εξακολουθούσα να περπατάω, όπως βλέπετε, με τέλεια συνείδηση πάνω στην υποδειγματική οδό της τρέλας, που’ταν ακριβώς ο δρόμος της πραγματικότητας για μένα…»

4.«Συγχωρήστε με αν μιλάω κάποιες στιγμές με τον τρόπο πού μιλούν οι φιλόσοφοι. Σάμπως όμως είναι ή συνείδηση κάτι απόλυτο πού μπορεί να αρκεί από μόνη της; Αν ήμασταν μόνοι, ίσως ναί. Τότε, όμως, φίλτατοί μου, δεν θα υπήρχε συνείδηση. Δυστυχώς, υπάρχω εγώ, και υπάρχετε κι έσείς. Δυστυχώς.»

5.«Είμαι ευτυχής λοιπόν που μόλις τώρα, ενώ διαβάζετε αυτό το βιβλιαράκι μου με το περιπαιχτικό χαμόγελο που απ’ την αρχή συντρόφευε την ανάγνωσή σας, δύο επισκέψεις, η μια μέσα στην άλλη, ήρθαν ξαφνικά να σας αποδείξουν πόσο χαζό ήταν εκείνο σας το χαμόγελο.»

6.«Μου κόλλησε η ιδέα πως για τους άλλους δεν ήμουνα αυτός που ως τώρα φανταζόμουνα μέσα μου πως ήμουνα..»

7.«Η πραγματική μοναξιά βρίσκεται σ’ένα τόπο όπου ζει κανείς για τον εαυτό του και που για σας δεν έχει ούτε ίχνη, ούτε φωνή, όπου δηλαδή ο ξένος είσαστε εσείς…»