Αν πιστεύετε πως είναι της μόδας να κατηγορούμε το πρότυπο της Σταχτοπούτας, τότε κάνετε λάθος. Η παράδοση αυτή είχε ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν.
Η Λιλή Ζωγράφου είχε απέχθεια προς τη Σταχτοπούτα κι αυτό που πρεσβεύει. Η αλήθεια είναι πως αν και είναι παράλογη αυτή η συλλογιστική, δηλαδή η υιοθέτηση παραμυθιακών συμβόλων ως βασικές κατευθυντήριες που επηρεάζουν τη ζωή, πάντα έχει ενδιαφέρον να εξετάζουμε κι άλλες οπτικές.
Τελικά, μήπως η Σταχτοπούτα κάηκε μέσα στις στάχτες που τόσο ταπεινά σκούπισε; Μήπως εκπροσωπούσε το πρότυπο της «καλής γυναίκας», το δουλικό αυτοθυσιακό φάντασμα που πλανάται σε κάθε προσδοκία, σε κάθε αποσιωπημένη εντολή μεταμφιεσμένη σε αρετή; Ας επιλέξει ο καθένας, σύμφωνα με τα βιώματά του, καθώς κάποιοι βλέπουν ένα απλό όμορφο παραμύθι κι άλλοι αναζητούν τον λογαριασμό από τα σπασμένα της ζωής του σε μια κλασική αφήγηση.
(Διαβάστε το λογοτεχνικό απόσπασμα παρακάτω)
Λιλή Ζωγράφου: «Υπάρχει μια συγκεκριμένη λύσσα… να κάνω τις γυναίκες να καταλάβουν τι ηλίθιες είναι»
Γυναίκες, μιλώ ακούστε. Να σας σερβίρω ένα βασιλόπουλο είναι αδύνατο φυσικά. Εκείνο που μπορώ να κάνω για σας είναι να σκοτώσω το βασιλόπουλο. Και τη Σταχτοπούτα. Αυτή η ξευτελισμένη, αυτή η δούλα που δεν έχει ίχνος περηφάνιας και ρεαλισμού, αα, δε μου ξεφεύγει.
Όχι, το προσέξατε; Δεν έμεινε τίποτα όρθιο γύρω μας. Χωρίς προσχήματα, χωρίς ντροπή, ο πολεμόχαρος κόσμος μας καταστρέφει το καθετί, αδιαφορώντας για τη ζωή, αφανίζοντάς την. Όποια ζωή. Και χωρίς να λογοδοτεί κανείς σε κανέναν. Για σφαγές θα μιλάμε τώρα; Ανθρώπων, ζώων ή φυτών. Πανέμορφα είδη εκλείπουν, πουλιά χάνονται από το στερέωμα, τα μαραζωμένα δέντρα ορφανεύουν από επισκέπτες, οι θάλασσες στειρώνονται και δεν γεννούν πια.
Άλλους ήχους από των μοτέρ ακούτε; Βόμβους μηχανών, αγκομαχητά εργοστασιών, ελικόπτερα που σεργιανούν στις ταράτσες μας, αφθονία! Μια αφθονία βάρβαρη που δολοφόνησε τη ζωή της Φύσης. Βούβανε μηνύματα πουλιών, άλλαξε το χρώμα τ’ ουρανού, θάμπωσε τον ήλιο, αλλοίωσε, για να μην πούμε πως αλλοτρίωσε, την ανθρωπιά και την ευαισθησία, ακόμα και τη φρίκη του φόνου.
Διαβάστε τίτλους στις εφημερίδες και θα δείτε τη διαφοροποίηση της μετάδοσης πληροφοριών που στοχεύει στον ερεθισμό της αδιαφορίας του δέκτη: “Χούλιγκανς, σκοτώνουν τους ομοφυλόφιλους” και υπότιτλος “Εξαιτίας του μίσους τους γι’ αυτούς;”.
Αυτόματα νομιμοποιείται η ύπαρξη του Χούλιγκαν που αναλαβαίνει την “κάθαρση” καθώς η αναφορά στους ομοφυλόφιλους ερεθίζει την καλλιεργημένη απέχθεια και χριστιανική σεμνοτυφία και ανακαλεί την εικόνα του έγγαμου βίου.
Νομίζετε πως διαφέρει ο αναβρασμός του Χούλιγκαν από του χριστιανού αντισημίτη που οργανώθηκε σε Ναζί;
[…]
Διαβάστε περισσότερα λογοτεχνικά αποσπάσματα παρακάτω:
- Πώς ερωτεύονται οι νέοι σήμερα; «παράξενα παιδιά προτιμούν να καυλώνουν εξ αποστάσεως παρά…»
- Λεό Μπουσκάλια: «Τα πρόσωπα των ανθρώπων που αγαπάτε δε θα είναι ίδια το πρωί…»
- Έρμαν Έσσε: «Δεν είναι δική μου δουλειά να κρίνω τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου. Πρέπει να κρίνω…»
- 11 ασυμβίβαστα αποφθέγματα του Κάβάφη: «Ο παντρεμένος ζει σαν …και ο ανύπανδρος ζει σαν …
- Είχε δίκιο ο Φερνάντο Πεσσόα: «Είμαι αυτός που νομίζω; Μα νομίζω πως είμαι τόσο πολλά πράγματα…»
- Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές: «Ένας άντρας καταλαβαίνει πότε αρχίζει να γερνάει: όταν αρχίζει και μοιάζει με …»
- Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς: «Όταν γεράσεις κι ασπρίσεις …Την ομορφιά σου αγάπησαν στ’ αλήθεια ή σαν ψέμα»
- Χένρι Μίλλερ: «Αν οι άνθρωποι σταματήσουν να πιστεύουν ότι κάποια μέρα θα γίνουν θεοί, τότε σίγουρα θα …»
- Μια φορά κι έναν καιρό ο Έσσε μας είπε: «Όταν φοβόμαστε κάποιον είναι γιατί …»
- 5 φορές που ο Ίψεν είχε δίκιο (και είπε όσα φοβόμασταν να παραδεχτούμε)
