Η Λένα Κιτσοπούλου επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης με το νέο της έργο, με τίτλο “Και λέγε λέγε”, που θα κάνει πρεμιέρα τον ερχόμενο Μάιο.
Οι ατάκες του Γιάννη Μπέζου που μας φέρνουν αντιμέτωπους με την πραγματικότητα
Η Λένα Κιτσοπούλου υπογράφει τόσο το κείμενο όσο και τη σκηνοθεσία, ενώ συμμετέχει επίσης στο καστ μαζί με τους Εμιλυ Κολιανδρή, Γιάννη Κότσιφα, Ιωάννα Μαυρέα, Πάνο Παπαδόπουλο και Θοδωρή Σκυφτούλη.
Αυτή η παράσταση έρχεται μετά την έντονη κριτική που δέχθηκε η ίδια για τη διασκευή του έργου “Σφήκες” στην Επίδαυρο. Οι αντιδράσεις των κριτικών ήταν διχασμένες, με τα περισσότερα σχόλια να μην είναι ευνοϊκά, και αρκετοί θεατές που παρευρέθηκαν στο Αργολικό Θέατρο να αποχωρούν με απογοήτευση. Μετά από μερικές εβδομάδες, η ίδια αποφάσισε να μιλήσει στην εφημερίδα “Μακεδονία” για την αντίδραση που προκάλεσε το έργο της.
«Στη χώρα μας νομίζω βασιλεύει αυτή τη στιγμή ο άνθρωπος του καναπέ που μ’ ένα κινητό στο χέρι αισθάνεται τουλάχιστον πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Είναι γεμάτη Σφήκες η ζωή μας. Είναι όλοι αυτοί που κακιώνουν και καταδικάζουν μέσα στα social, είναι αυτοί που έχουνε γνώμη για όλα, που μισούν και κατακρίνουν, ενώ οι ίδιοι είναι οι χειρότεροι φασίστες. Σφήκα είναι ο φθόνος που δεν αφήνει τον άνθρωπο να κοιμηθεί το βράδυ γιατί του φταις εσύ που δεν σε ξέρει καν. Σφήκες είναι οι άνθρωποι που νομίζουν πως παίρνουν αξία, ψάχνοντας να βρουν κάτι κακό στον άλλον, είναι οι άνθρωποι χωρίς φως, χωρίς ύπαρξη, το σύστημα όλο είναι μία Σφήκα, είναι η διαπλοκή, η διαφθορά, είναι το φακελάκι, είναι αυτός που γίνεται υποχείριο του οποιουδήποτε για να ανέλθει, η ανθρώπινη φύση είναι μία τεράστια Σφήκα» δήλωσε.
Απόσπασμα από το έργο της
Το «Και λέγε λέγε» είναι μια επιστημονική διείσδυση στον έρωτα και στην μεγαλειώδη αξία του αρσενικού που πάτε να το μειώσετε κ@ριόλες, πουτ@νες γυναίκες. Τι σας ζητήσαμε πια; Ενα πιάτο φαΐ, ένα χάδι, λίγη σεμνότητα, λίγο σεβασμό στον άντρα. Και λίγο πιο κάτω να είστε οικονομικά. Τι έχετε πάθει;
ΜΑΣΑ: Ήρθε η άμαξα. Θα πω του Σεργκέι Μπρέγκοβιτς να κατέβει
( ο Σεργκέι κατεβαίνει τη σκάλα με το βιολί του σπασμένο από την προηγούμενη σκηνή τσακωμού με τον γιατρό)
Α, να’ τος.
ΝΑΤΑΣΑ: Σεργκέι, θα φύγετε τελικά;
ΣΕΡΓΚΕΙ: Ναι, πρέπει να φύγω μικρή μου Νατάσα
ΝΑΤΑΣΑ: Μα το σαμοβάρι βράζει.
ΣΕΡΓΚΕΙ: Σσσσσσστ…….
ΝΑΤΑΣΑ: ………μα σήμερα στη λίμνη θα γίνει η μεγάλη γιορτή για τη συγκομιδή…
ΣΕΡΓΚΕΙ: Σσσσσσστ……..
( Η Νατάσα σωριάζεται στα πόδια του κλαίγοντας)
ΝΑΤΑΣΑ: Πώς φεύγετε έτσι; Πώς;
ΣΕΡΓΚΕΙ: Δεν μπορώ να μείνω μικρή μου και το ξέρεις
( Η Νατάσα τρέμοντας τον κοιτάζει στα μάτια)
ΝΑΤΑΣΑ: Γιατί; Γιατί;
(Ο Σεργκέι αποφεύγει το βλέμμα της)
ΝΑΤΑΣΑ:… μα είπατε, είπατε, είπατε, λόγια, λόγια, τόσα λόγιααααα. Γιατί;
ΣΕΡΓΚΕΙ: Αναστάζια Τσεπλάνοβα…
ΝΑΤΑΣΑ: Γιατί είναι τόσο στ’ αρχίδια σας όλα; Γιατίιιιιιιιιιιι;
(Η Νατάσα αρπάζει το βιολί από τα χέρια του Σεργκέι και το κάνει κομμάτια πάνω στο κε-φάλι της γιαγιάς που έχει αποκοιμηθεί εδώ και ώρα στην κουνιστή πολυθρόνα).
ΣΕΡΓΚΕΙ: Νατάσααααα…….
ΝΑΤΑΣΑ: (εξακολουθώντας να σπάει το κρανίο της γιαγιάς με το βιολί) Όλααα για τον π@τσοοοοοοοοο;
ΣΕΡΓΚΕΙ: Κάντε κάτι, Μάσααααα
(Η Μάσα δίνει στον Σεργκέι το καπέλο του)
ΜΑΣΑ: Ώρα να πηγαίνετε Σεργκέι Μπρέγκοβιτς. Σας περιμένει η άμαξα.
Εθνικό Θέατρο: Οι παραστάσεις που θα δούμε τη σεζόν 2023-2024 (ΒΙΝΤΕΟ)
