Η Κατερίνα Γώγου κάνει ταξίδια στους ουρανούς εδώ και χρόνια. Άραγε, οι ευαίσθητες ψυχές πηγαίνουν στον παράδεισο παρά τα πάθη τους ; Βασανιστικό ερώτημα, ίσως και λυτρωτικό.
Η ποίηση της Κατερίνας: Η ποίηση είναι η υψηλότερη μορφή της λογοτεχνίας και ειθίστε να την εκπροσωπούν τεχνίτες που διαθέτουν εξαιρετική χρήση της γλώσσας και νοηματική προσέγγιση υψηλού συμβολισμού. Συνήθως αυτοί οι ποιητές βρίσκονται στην κορυφή των γραμμάτων και η θέση τους είναι αδιαπραγμάτευτη. Όμως τι θα γίνει με τους αυτούς τους ξεχασμένους πλανόδιους που στέκουν στα στενά της πόλης, στις ξεχασμένες γειτονιές του σήμερα; Πώς θα αποτυπώσουν τα πάθη τους, τον πόνο τους, την απογοήτευσή τους, τις απορίες τους για την ύπαρξή τους; Πώς θα χαρακτηριστούν, εάν ο τίτλος του ποιητή είναι τόσο απρόσιτος ;
Η Κατερίνα Γώγου ήταν μια ευαίσθητη ψυχή και πρόωρα απογοητευμένη από τη ζωή, για αυτό βρήκε το καταφύγιο της στην πένα και το χαρτί. Και αναρωτιόμαστε αυτο δεν είναι ποίηση; Στην παρακάτω λίστα σου δίνουμε μια αποφθεγματική γεύση από την ποίηση της Κατερίνας και ίσως κάποτε να προμηθευτείς ολόκληρη την ποιητική συλλογή της , όχι για άλλο λόγο πέραν της αγάπη σου για την ποίηση και τη φροντίδα της σκέψης σου. Όπως έγραφε και η Κατερίνα: “Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο στόχος, το νου σου ε;”
O Παύλος Σιδηρόπουλος είναι εδώ, η ροκ δεν πεθαίνει ποτέ: Αποφθέγματα που ταρακούνησαν το μέσα μας
10 αποφθέγματα από την ποίηση της Κατερίνας Γώγου
1. «Η μοναξιά. Έχει το χρώμα των Πακιστανών η μοναξιά και μετριέται πιάτο πιάτο μαζί με τα κομμάτια τους στον πάτο του φωταγωγού.»
(Ιδιώνυμο)
2. «Ποιος είναι ο λόγος της ποίησης που βγαίνει απ’ το ποιώ και που σημαίνει πράττω; Ζητάω την απάντηση απ’ τους ακινητοποιημένους.»
(Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών)
3. «Τρομοκρατία: εξουσιάζω δια της βίας. Τρόμου. Και τρομοκράτης τι θέλει να πει; Δε θέλω απάντηση απ’ αυτούς που την επινοήσανε. Ζητάω απάντηση απ’ τους λαχανιασμένους».
(Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών)
4. «Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών.»
(Τρία κλικ αριστερά)
5. «Η ζωή μας είναι άσκοπα λαχανητά σε κανονισμένες απεργίες ρουφιάνους και περιπολικά. Γι’ αυτό σου λέω. Την άλλη φορά που θα μας ρίξουνε να μην την κοπανήσουμε. Να ζυγιαστούμε. Μην ξεπουλήσουμε φτηνά το τομάρι μας ρε!»
(Τρία κλικ αριστερά)
6. «Άσπρη είναι η αρία φυλή, η σιωπή, τα λευκά κελιά, το ψύχος, το χιόνι, οι άσπρες μπλούζες των γιατρών, τα νεκροσέντονα, η ηρωίνη. Αυτά λίγο πρόχειρα
για την αποκατάσταση του μαύρου.»
(Το ξύλινο παλτό)
7. «Οι ρίζες είναι για να βγάζουμε κλαδιά και όχι για να επιστρέφουμε σ’ αυτές.»
(Τρία κλικ αριστερά)
8. «Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο στόχος, το νου σου ε;»
(Απόντες)
9. «Πάρε με λοιπόν από δω. Θέλω να σου δείξω τα καλοκαιριάτικα θέατρα, πώς ζούνε το χειμώνα. Πόσο άδεια είναι τα σχολικά όταν έχουν αργία κι όλους τους φίλους που φύγανε και δεν μπορούν πια να με προδώσουν. Πάμε από δω πάμε εκδρομή σε μέρος που δεν έγινε, αφού στο ‘χω γράψει στο ‘χω πει, όπου κι αν πάτησα άφηνα αίμα, γι’ αυτό δεν μπορώ ποτέ πού να σταθώ κι όλο αλλάζω σεντόνια.»
(Ιδιώνυμο)
10. «Άρχισα να γέρνω σαν εκείνη την ιτιούλα που σου ‘χα δείξει στη στροφή του δρόμου. Και δεν είναι που θέλω να ζήσω. Είναι το γαμώτο που δεν έζησα!»
(Ιδιώνυμο)
Κωνσταντίνος Καβάφης: 8 ποιήματα ηδονής που δε θα ξεχάσουμε ποτέ!
