Αυτός ο ταξιδιώτης, ο Κορνήλιος Καστοριάδης: φιλόσοφος, οικονομολόγος, ψυχαναλυτής και παντός είδους πνευματικός παράτολμος. Ήταν ένας άνθρωπος που ανέβηκε στην παγκόσμια σκηνή όχι απλώς για να βολευτεί σε μια οποιαδήποτε θεωρητική πολυθρόνα, αλλά για να ξετυλίξει νέα υφάσματα σκέψης από τα μεταξωτά της φιλοσοφίας, της πολιτικής και του πολιτισμού.
Ο Κορνήλιος Καστοριάδης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, μεγαλωμένος μέσα στις μεγάλες παραδόσεις και την αναταραχή της Ευρώπης, ο Καστοριάδης κουβαλούσε μέσα του το ανήσυχο πνεύμα κάποιου που αρνιόταν να μείνει ακίνητος μπροστά στην αδικία -ή στη διανοητική στασιμότητα. Έστρεψε το βλέμμα του ιδιαίτερα προς την εκπαίδευση, ένα θέμα που προσέγγισε ως ένα σύστημα που χρειάζεται βαθιά επαναπροσδιορισμό και ως μια ανθρώπινη προσπάθεια άξια αγάπης, σεβασμού και πάθους.
(Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο παρακάτω)
Ένας υπέροχος αντίλογος: 8 φιλόσοφοι εναντιώνονται στη φιλοσοφία του Καστοριάδη
Απόσπασμα από συνέντευξη του Κορνήλιου Καστοριάδη
«Για να υπάρξει πραγματική εκπαίδευση με την αυστηρή έννοια του όρου υπάρχει μια βασική προϋπόθεση: είναι ότι αυτή η εκπαιδευτική διαδικασία γίνεται αντικείμενο επένδυσης και πάθους και από τους εκπαιδευτές και από τους εκπαιδευόμενους και, για να το πω καθαρά, ότι αν δεν υπάρχει έρωτας μες στην εκπαίδευση δεν υπάρχει εκπαίδευση!
Εάν κάποιος κάτι μαθαίνει μέσα στο σχολείο είναι διότι, διαδοχικά, έναν καθηγητή σε κάποια τάξη – και στο πανεπιστήμιο ακόμη – τον ερωτεύεται και τον ερωτεύεται διότι βλέπει ότι αυτός ο ίδιος ο καθηγητής είναι ερωτευμένος με αυτό που διδάσκει.
Λοιπόν, για να τα πω επίσης καθαρά και για να γίνω πλήρως απεχθής σ’ αυτούς που με ακούνε, σήμερα οι εκπαιδευτικοί ασχολούνται με τις επαγγελματικές τους διεκδικήσεις, οι οικογένειες ασχολούνται με το να πάρει το παιδί ένα ‘χαρτί’ και τα παιδιά ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός από την επένδυση των πραγμάτων που μαθαίνουν. Λοιπόν, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει εκπαίδευση.»
«Επανέρχομαι στο δίλημμα: «ο πολίτης πρέπει να έχει γενικές ή ειδικές γνώσεις;». Η δική μου απάντηση: πρώτον, οι ειδικοί στην υπηρεσία των πολιτών και όχι στην υπηρεσία κάποιων πολιτικών δεύτερον, οι πολίτες κυβερνώντας μαθαίνουν να κυβερνούν…
Αλλά, για να είναι σε θέση οι άνθρωποι να ασχοληθούν με τα κοινά, θα πρέπει να έχουν λάβει την ανάλογη παιδεία. Όμως, η σύγχρονη παιδεία δεν έχει απολύτως καμία σχέση με αυτό το αίτημα. Στο σχολείο, ουσιαστικά, παίρνουμε εξειδικευμένες γνώσεις. Το σχολείο θα έπρεπε να είναι ιδιαιτέρως στραμμένο στα κοινά. Στο σχολείο θα έπρεπε να αναλύεται σε βάθος κάθε τι που αφορά τους οικονομικούς, τους κοινωνικούς και τους πολιτικούς μηχανισμούς. Θα έπρεπε να υπάρχουν μαθήματα πραγματικής ανατομίας της σύγχρονης κοινωνίας.
Αλλά τι λέω τώρα… Εδώ τα σχολεία είναι ανίκανα να διδάξουν ακόμη και Ιστορία. Τα παιδιά βαριούνται στο μάθημα της Ιστορίας, ένα μάθημα που θα έπρεπε να είναι συναρπαστικό. Πολλά πράγματα πρέπει να αλλάξουν, εάν θέλουμε να μιλήσουμε για αληθινή εκπαιδευτική δραστηριότητα στο πολιτικό πεδίο. Κάτι τέτοιο, προϋποθέτει αλλαγή των θεσμών…»
Διαβάστε περισσότερα λογοτεχνικά αριστουργήματα:
- Όσκαρ Ουάιλντ: Οι άντρες παντρεύονται γιατί είναι κουρασμένοι. Οι γυναίκες γιατί είναι…»
- Κική Δημουλά: «Πώς ένας άντρας αγαπάει μια γυναίκα και κοιμάται με κάποια άλλη; Δεν ξέρω από…»
- Μαρσέλ Προυστ: «Η μοιχεία δίνει καινούργια ανάσα ζωής σε γάμους που …»
- 40 αποφθέγματα του Καμύ: «Το να αγαπάς ένα πλάσμα σημαίνει να έχεις αποδεχτεί να…»
- Γιωσαφάτ: «Οι περισσότεροι γάμοι έχουν προβλήματα γιατί επιλέγουμε συντρόφους…»
- Άρβελερ: «Αν υποφέρει από κάτι η παιδεία μας σήμερα, είναι ότι οι μόνοι ήρωές μας είναι οι…»
