Η Μαλβίνα σε οίστρο: «Στον έρωτα όταν έχεις σταθερές βάσεις…χάνεις την αξιοπρέπειά σου…διαφορετικά είσαι βλάκας»

Η Μαλβίνα συντονίζεται με την ωμότητα της ανθρώπινης εμπειρίας, μας ταξιδεύει στην ένταση της νέας αγάπης, στην αδυσώπητη αναζήτηση του νοήματος και στον αναμφισβήτητο αντίκτυπο των σχέσεων στη ζωή μας.

Η διχοτόμηση μεταξύ ταλέντου και μετριότητας βρίσκεται στο επίκεντρο, με τη Μαλβίνα να υποστηρίζει: “Ένας ταλαντούχος άνθρωπος, ό,τι κι αν κάνει, το κάνει με έμπνευση. Και η κόλαση που σας περιμένει μαζί του, θα είναι μια παραδεισένια κόλαση. Ενώ ο ατάλαντος άνθρωπος να μην περιμένει τίποτα καλό. Και ο παράδεισός του δεν έχει νόημα”.

Αυτός ο προβληματισμός για την επίδραση του ταλέντου στο ανθρώπινο βίωμα καλεί τους αναγνώστες να αναλογιστούν τη σημασία της έμπνευσης και του πάθους στις επιδιώξεις τους.

Οι οξυδερκείς παρατηρήσεις της Μαλβινάς επεκτείνονται στο πεδίο της αγάπης και της αξιοπρέπειας, δηλώνοντας: “Στην αγάπη όταν έχεις στέρεες βάσεις, καλή ανατροφή, σωστές δομές χαρακτήρα χάνεις την αξιοπρέπειά σου απέναντι στον άλλον… αλλιώς είσαι βλακας”. Αυτή η ειλικρινής εξερεύνηση της δυναμικής του έρωτα προσκαλεί σε ενδοσκόπηση σχετικά με τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην ευαλωτότητα και τον αυτοσεβασμό στις σχέσεις.

«Στον έρωτα όταν έχεις σταθερές βάσεις, καλή ανατροφή, σωστές χαρακτηρολογικές δομές την χάνεις την αξιοπρέπειά σου απέναντι στον άλλον… διαφορετικά είσαι βλάκας».

Η ουσία της φράσης έγκειται στην ιδέα ότι, σε μια υγιή και καλά θεμελιωμένη σχέση, κάποιος μπορεί να είναι πρόθυμος να αφήσει πίσω του την προσωπική υπερηφάνεια ή τον εγωισμό για χάρη του άλλου ατόμου. Αυτή η πράξη της “απώλειας της αξιοπρέπειάς σας” δεν είναι μια αρνητική παράδοση, αλλά μάλλον μια θετική και εκούσια ευπάθεια που προέρχεται από μια θέση δύναμης και ωριμότητας.

Η αντίθετη δήλωση, “αλλιώς είσαι βλάκας”, υποδηλώνει ότι, χωρίς αυτά τα στέρεα θεμέλια και τις θετικές ιδιότητες, μπορεί να είναι ανόητο να κρατά κανείς την αξιοπρέπειά του πολύ σφιχτά σε μια σχέση. Υπονοεί ότι η άκαμπτη υπερηφάνεια ή η άρνηση να είναι κανείς ευάλωτος θα μπορούσε να εμποδίσει την ανάπτυξη και το βάθος της σχέσης. Η ευαλωτότητα του έρωτα είναι από τα σημαντικότερα στοιχεία έκφρασης του πραγματικού εαυτού μας και του «πραγματικού» γενικότερα. Μας βοηθάει να βγούμε από την ψευδαίσθηση αν και είθισται να υποστηρίζεται το αντίθετο.

«Kάθε θηλυκό πλάσμα έχει τη μοιραία σφραγίδα της μάνας του» και η Μαλβίνα γνώριζε αυτό τον κανόνα

13 αποφθέγματα της Μαλβίνας

Οι άνθρωποι όταν είναι να ξεπεραστούν, ξεπερνιούνται όπως οι μόδες.
Εμένα κάνε με κύκλο ομόκεντρο, να νιώθω τη συγγένεια. Και τότε η καλύτερή σου είναι η καλύτερή μου. Αλλά ομόκεντρο. Αλλιώς ζηλεύω. Κι όταν ζηλεύω γίνομαι έξυπνη. Και όταν γίνομαι έξυπνη, τα καταστρέφω όλα.
Υποπτεύομαι βαθύτατα όσους διαφημίζουν την ευτυχία τους, ακόμη κι εμένα όποτε το έχω κάνει. Η απάντησή μου είναι: είμαι σχετικά καλά και είμαι ευγνώμων.
Η ένταση ενός καινούργιου έρωτα εξαρτάται από τη μοναξιά που προηγήθηκε από αυτόν. Το ίδιο συμβαίνει και με τη γραφή. Ξαναγράφω, λοιπόν, με την έξαψη που ζεις έναν αργοπορημένο έρωτα.
Οι άνθρωποι όταν είναι να ξεπεραστούν, ξεπερνιούνται όπως οι μόδες.
Κι ό,τι αξίζει στον άνθρωπο είναι να ζήσει έστω και μια φορά στη ζωή του μια ιστορία της προκοπής.
Δεν υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί, έξυπνοι και χαζοί, όμορφοι και άσχημοι, υπάρχουν μόνο άνθρωποι που αγαπήθηκαν και άνθρωποι που δεν αγαπήθηκαν.
Χίλιοι άνθρωποι μέσα στο μπαρ και είναι άδειο. Κανένας. Μπαίνει ο έρωτάς σου, τότε μόνο χίλιοι ένας. Οι χίλιοι απλώς κομπάρσοι”.
Ο ταλαντούχος άνθρωπος, ότι κι αν κάνει, το κάνει εμπνευσμένα. Και η Κόλαση να σε περιμένει μαζί του, θα είναι μια παραδεισένια Κόλαση. Ενώ από τον ατάλαντο άνθρωπο να μην
περιμένεις τίποτα καλό. Και ο Παράδεισός του ανούσιος.
Στον έρωτα όταν έχεις σταθερές βάσεις, καλή ανατροφή, σωστές χαρακτηρολογικές δομές την χάνεις την αξιοπρέπειά σου απέναντι στον άλλον… διαφορετικά είσαι βλάκας.
Σπάστηκα με την ατάκα σου «Κοίτα να διασκεδάσεις». Δε γουστάρω να περνάω καλά χωρίς εσένα. Θέλω να λες από μέσα σου να είναι όλα μαύρα εκεί που πάει χωρίς εμένα. – γιατί έτσι λέω κι εγώ. Τι να σου κάνω ανωτερότητες; Γιατί είμαστε έτσι φτιαγμένοι να μη μας αρέσει να περνάει καλά ο άλλος χωρίς εμάς.
Σημασία δεν έχει μόνο ποιον αγαπάς, αλλά με ποιον μπορείς να είσαι ο πραγματικός εαυτός σου. Εγώ έτσι είμαι μαζί σου και ξέρω πως με μένα είσαι ο εαυτός σου και θα είμαι ο υπασπιστής σου σε κάθε πετροπόλεμο.