Tο Πανεπιστήμιο SOAS του Λονδίνου (πρώην Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών), εξέδωσε νέες κατευθυντήριες γραμμές οι οποίες υποβαθμίζουν τις διδασκαλίες αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων όπως ο Αριστοτέλης και ο Σωκράτης. Αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές, μέρος μιας νέας “εργαλειοθήκης” για σχολεία και πανεπιστήμια, προτείνουν να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στους σύγχρονους στοχαστές από την Ασία και την Αφρική.
Οι νέες συστάσεις περιλαμβάνουν στοχαστές όπως μια Ινδοαμερικανίδα φεμινίστρια, μια Νιγηριανή θεωρητικό του φύλου και έναν Ιάπωνα ειδικό του Ζεν, όπως αναφέρει η Daily Mail. Η εργαλειοθήκη απορρίπτει τη μελέτη κλασικών Ελλήνων φιλοσόφων όπως ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας και ο Σωκράτης ως ‘”armchair theorizing “ (φιλοσοφία της πολυθρόνας). Αυτός ο παραγκωνισμός επεκτείνεται και σε άλλους αξιόλογους φιλοσόφους όπως ο Ιμμάνουελ Καντ και ο Μπέρτραντ Ράσελ.
Γιατί οι ακτιβιστές επιτίθονται μόνο σε κλασικά έργα τέχνης;
Αμφισβητώντας την παραδοσιακή δυτικοκεντρική προσέγγιση.
Η κίνηση αυτή είναι η πρώτη επίσημη καθοδήγηση από το SOAS με στόχο την “αποαποικιοποίηση” της φιλοσοφίας. Η πρωτοβουλία επιδιώκει να διευρύνει τις φιλοσοφικές προοπτικές συμπεριλαμβάνοντας περισσότερες φωνές από την Αφρική, την Ασία, τη Μέση Ανατολή και τη Λατινική Αμερική. Τα προτεινόμενα αναγνώσματα περιλαμβάνουν έργα όπως “Οι θεωρίες του σφάλματος στην ινδική φιλοσοφία”, “Η επιστημολογία του Κορανίου” και “On Being White: Thinking Towards A Feminist Understanding of Race and Race Supremacy”.
Ο Dr. Paul Giladi, ένας από τους ακαδημαϊκούς που συμμετείχαν στην ανάπτυξη των κατευθυντήριων γραμμών, εξήγησε το κίνητρο πίσω από αυτή τη στροφή. Σκέφτηκε πώς η δική του φιλοσοφική κατάρτιση είχε περιοριστεί σε μια στενή παράδοση, παραμελώντας την πλούσια σοφία από μη δυτικές περιοχές. Το νέο πρόγραμμα σπουδών στοχεύει να αμφισβητήσει αυτή την καθιερωμένη παράδοση και να ενσωματώσει ποικίλες προοπτικές.
Το κυρίαρχο πρόγραμμα σπουδών, σύμφωνα με τον οδηγό, έχει επικεντρωθεί υπερβολικά στους κλασικούς δυτικούς φιλοσόφους και στις προσωπικές τους αναδρομές. Η εργαλειοθήκη ασκεί κριτική σε μεγάλο μέρος αυτού του παραδοσιακού επιστημολογικού λόγου.
Η πρωτοβουλία αυτή απηχεί προηγούμενες εκκλήσεις των φοιτητών του SOAS το 2017, οι οποίοι τάχθηκαν υπέρ της αποαποικιοποίησης του ” white institution” τους. Υποστήριξαν ότι το πρόγραμμα σπουδών θα πρέπει να εστιάζει περισσότερο σε φιλοσόφους από τον Παγκόσμιο Νότο ή τη διασπορά του, σύμφωνα με το ήθος του SOAS.
Ο Roger Scruton, συγγραφέας του βιβλίου “A History of Modern Philosophy”, επέκρινε την κίνηση αυτή, υποστηρίζοντας ότι καταδεικνύει άγνοια και απροθυμία να την ξεπεραστεί.
Ο κατάλογος των φιλοσόφων που το SOAS θα ήθελε να δει να περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα σπουδών περιλαμβάνει αξιοσημείωτες προσωπικότητες όπως ο Nishida Kitaro, ένας εξέχων Ιάπωνας φιλόσοφος του 20ού αιώνα, γνωστός για τις εμπειριστικές του απόψεις. Ένας άλλος προτεινόμενος στοχαστής είναι ο Kwasi Wiredu, ένας Γκανέζος φιλόσοφος που συνδύασε τη δυτική του εκπαίδευση με μοναδικές αφρικανικές προοπτικές, υποστηρίζοντας ιδιαίτερα την εφαρμογή της λογικής στις αφρικανικές δεισιδαιμονίες.
Ο κατάλογος αναδεικνύει επίσης φεμινιστικές φωνές, όπως η ινδικής καταγωγής Uma Narayan, καθηγήτρια φιλοσοφίας στο Vassar College της Νέας Υόρκης. Η Narayan επέκρινε την έλλειψη φεμινιστικών προοπτικών στις σπουδές της κατά τη δεκαετία του 1980, παρά τις συνεχιζόμενες φεμινιστικές συζητήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες εκείνη την εποχή. Μια άλλη προσωπικότητα είναι η Nkiru Nzegwu, μια νιγηριανής καταγωγής καθηγήτρια Αφρικανικών Σπουδών στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Ο Nzegwu είναι επίσης ποιητής, καλλιτέχνης και ακαδημαϊκός που εισήγαγε τους Αμερικανούς φοιτητές στη μελέτη της μουσικής χιπ-χοπ.
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από την Daily Mail
