Ένας ισχυρός πίνακας αποτυπώνει τη στιγμή της δολοφονίας του Ιουλίου Καίσαρα, περιτριγυρισμένος από Ρωμαίους συγκλητικούς με ρέουσες τήβεννους, με τα μαχαίρια υψωμένα σε χαοτική ομοφωνία. Τα τελευταία λόγια του Ιουλίου Καίσαρα φέρεται να ειπώθηκαν στα ελληνικά: «Κι εσύ, τέκνον Βρούτε;». Γιατί όμως επέλεξε να μιλήσει στα ελληνικά;
H δολοφονία του Καίσαρα
Στις 15 Μαρτίου του 44 π.Χ. ο Καίσαρας εισήλθε στη Σύγκλητο για την τελευταία του συνεδρίαση πριν φύγει για τα στρατιωτικά του καθήκοντα. Οι αρχαίοι ιστορικοί, ιδίως ο Πλούταρχος και ο Σουητώνιος, αφηγούνται τη δραματική σειρά γεγονότων που οδήγησαν στον θάνατό του. Κατά την άφιξή του, οι συνωμότες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες η μία κοντά του και η άλλη δίπλα στο έδρανο όπου θα καθόταν.
Ο Tillius Cimber, υποστηριζόμενος από αρκετούς συγκλητικούς, πλησίασε τον Καίσαρα, ζητώντας την επιστροφή του εξόριστου αδελφού του. Όταν ο Καίσαρας αρνήθηκε, ο Cimber άρπαξε επιθετικά τον χιτώνα του Καίσαρα, δίνοντας το σήμα για την έναρξη της επίθεσης. Ο Κάσκα κατάφερε το πρώτο χτύπημα στο λαιμό του Καίσαρα, αν και δεν ήταν θανατηφόρο. Σε κατάσταση σοκ, ο Καίσαρας άρπαξε το μαχαίρι του Κάσκα και ρώτησε: «Τι κάνεις;». Ο Κάσκα, πανικόβλητος, κάλεσε σε βοήθεια και οι συνωμότες μαχαίρωσαν εναλλάξ τον Καίσαρα.
(Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο παρακάτω)
Αλεξάνδρειες: Όχι 1, αλλά 16! Πού έχτισε ο Μέγας Αλέξανδρος τις πόλεις του; (ΕΙΚΟΝΕΣ)
Ο Βρούτος, τον οποίο ο Καίσαρας πιθανότατα θεωρούσε γιο του, έριξε την τελευταία από τις 23 μαχαιριές, χτυπώντας τον Καίσαρα στη βουβωνική χώρα. Ο γιατρός Αντίστιος, ο οποίος εξέτασε το σώμα του Καίσαρα, δήλωσε ότι μόνο ένα τραύμα η μαχαιριά στο στήθος ήταν θανατηφόρο. Ο Πλούταρχος προσθέτει ότι ο Καίσαρας κατέρρευσε κοντά στο άγαλμα του Πομπήιου, μια συμβολική στιγμή, καθώς ο Πομπήιος ήταν ο μεγάλος του αντίπαλος. Ορισμένοι λένε ότι ο Καίσαρας μπορεί να έπεσε εκεί σκόπιμα, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι οι συνωμότες τον έσυραν.
Ο θάνατος του Καίσαρα εξόργισε τον ρωμαϊκό λαό, ο οποίος ξεσηκώθηκε εναντίον των συνωμοτών. Ο Μάρκος Αντώνιος ανέλαβε την ευθύνη και, συμφωνώντας με την ιδέα του Κικέρωνα για αμνηστία, κατάφερε να ελέγξει την κατάσταση. Με την έγκριση της Συγκλήτου, ο Αντώνιος διόρισε τον Βρούτο και τον Κάσσιο ως έπαρχους.
Ο Βρούτος και ο Ιούλιος Καίσαρας: Βρούτος: Ένας περίπλοκος δεσμός
Ο Καίσαρας είχε κάποτε ερωτική σχέση με τη μητέρα του Βρούτου, τη Σερβίλια, η οποία ήταν παντρεμένη. Ιστορικοί όπως ο Σουητώνιος και ο Αππιανός επιβεβαιώνουν αυτή τη σχέση, με τον Πλούταρχο να προσθέτει ότι ο Καίσαρας μπορεί να πίστευε ότι ο Βρούτος ήταν γιος του, δεδομένης της στενής τους σχέσης.
Ο Βρούτος ήταν ένας από τους προστατευόμενους του Καίσαρα και ήταν ιδιαίτερα ευνοημένος από αυτόν. Μετά τον εμφύλιο πόλεμο με τον Πομπήιο, ο Καίσαρας απένειμε χάρη στον Βρούτο και του ανέθεσε σημαντικούς ρόλους, συμπεριλαμβανομένης της διακυβέρνησης της Κισαλπικής Γαλατίας. Αν και ο Βρούτος αρχικά αντιτάχθηκε στον Καίσαρα κατά τη διάρκεια του πολέμου, η επιείκεια του Καίσαρα βοήθησε στη διόρθωση των σχέσεών τους και ο Βρούτος έγινε αναπόσπαστο μέλος του εσωτερικού κύκλου του Καίσαρα.
Παρά την εγγύτητα αυτή, ο Βρούτος ηγήθηκε της συνωμοσίας για τη δολοφονία του Καίσαρα, πιστεύοντας ότι η αυξανόμενη εξουσία του Καίσαρα με αποκορύφωμα το διορισμό του ως «ισόβιου δικτάτορα» απειλούσε τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία. Είδε τις ενέργειές του ως υπεράσπιση της δημοκρατικής ελευθερίας έναντι της δυνητικής μοναρχικής διακυβέρνησης του Καίσαρα.
Τα τελευταία λόγια του Καίσαρα και ο ρόλος του ελληνικού πολιτισμού
Η φράση «Κι εσύ, τέκνον Βρούτε;» έχει καταλήξει να συμβολίζει την απροσδόκητη προδοσία από κάποιον κοντινό άνθρωπο. Ο Ιούλιος Καίσαρας του Σαίξπηρ έκανε δημοφιλή τη λατινική φράση «Et tu, Brutus?» (όπου ο Καίσαρας απευθύνεται στον Βρούτο όταν συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται ανάμεσα στους δολοφόνους του.
Ενώ η εκδοχή του Σαίξπηρ έγινε διάσημη, παλαιότερες μαρτυρίες, συμπεριλαμβανομένου του Σουητώνιου, υποδηλώνουν ότι ο Καίσαρας μπορεί να είπε στα ελληνικά: «Καὶ σύ, τέκνον;». («Κι εσύ, παιδί μου;»). Αυτή η εκδοχή υποδηλώνει μια βαθύτερη συναισθηματική αίσθηση προδοσίας.
Ο Σουητώνιος θεώρησε ότι η χρήση της ελληνικής γλώσσας από τον Καίσαρα μπορεί να ήταν σκόπιμη, τονίζοντας την προσωπική προδοσία. Τα ελληνικά ήταν η γλώσσα της ρωμαϊκής ελίτ, που χρησιμοποιούνταν για φιλοσοφικούς, διπλωματικούς και δραματουργικούς σκοπούς. Για έναν άνδρα του αναστήματος του Καίσαρα, που γνώριζε άπταιστα τα ελληνικά, ήταν η φυσική επιλογή για την έκφραση βαθιών συναισθημάτων.
Διαβάστε περισσότερα αποσπάσματα παρακάτω:
- Σε μια στιγμή αμφιβολίας, ο Ντοστογιέφσκι είπε: «Καταντήσαμε να θεωρούμε την πραγματική ζωή σαν αγγαρεία, σχεδόν σαν ένα επάγγελμα και όλοι…»
- Άλντους Χάξλεϋ: «Διανοούμενος είναι κάποιος που ανακάλυψε κάτι πιο ενδιαφέρον από το….»
- Όπως θα έλεγε και ο Κούντερα: «Το να αγαπάς κάποιον από συμπόνια δεν σημαίνει ότι τον …»
- Είχε δίκιο ο Φερνάντο Πεσσόα: «Είμαι αυτός που νομίζω; Μα νομίζω πως είμαι τόσο πολλά πράγματα…»
- Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές: «Ένας άντρας καταλαβαίνει πότε αρχίζει να γερνάει: όταν αρχίζει και μοιάζει με …»
- Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς: «Όταν γεράσεις κι ασπρίσεις …Την ομορφιά σου αγάπησαν στ’ αλήθεια ή σαν ψέμα»
- Χένρι Μίλλερ: «Αν οι άνθρωποι σταματήσουν να πιστεύουν ότι κάποια μέρα θα γίνουν θεοί, τότε σίγουρα θα …»
- Μια φορά κι έναν καιρό ο Έσσε μας είπε: «Όταν φοβόμαστε κάποιον είναι γιατί …»
- 5 φορές που ο Ίψεν είχε δίκιο (και είπε όσα φοβόμασταν να παραδεχτούμε)
- Έρμαν Έσσε: «Όλοι μας ως το τέλος της ζωής μας κουβαλάμε τα υπολείμματα της γέννησής μας»
- 20 λυτρωτικά αποφθέγματα του Καρλ Γιουνγκ ελέγχουν το ασυνείδητό μας
