Ανά τα χρόνια, η μουσική βιομηχανία έχει γίνει μάρτυρας πρόωρων θανάτων πολλών εμβληματικών ροκ σταρ, που συχνά περιτυλίγονται από μυστήριο. Ο θάνατος του Jim Morrison το 1971 δεν είχε οριστικό πόρισμα, τροφοδοτώντας άγριες συνωμοσίες.
Μαρία Κάλλας: «Μη μου μιλάς για κανόνες… Όπου κι αν μείνω, εγώ φτιάχνω κανόνες».
Κατά τη διαμονή το Παρίσι, ο Jim Morrison έμενε σε ένα διαμέρισμα στον τέταρτο όροφο στο Marais με τη σύντροφό του Pamela Courson, μια περίοδο που πολλοί πίστευαν ότι προσπαθούσε να αλλάξει τη ζωή του. Η κοινώς αποδεκτή αφήγηση υποδηλώνει ότι η Κούρσον ανακάλυψε το άψυχο σώμα του Μόρισον στην μπανιέρα του διαμερίσματός τους. Φοβούμενη ότι θα αποδοθεί σε υπερβολική δόση ναρκωτικών του, αφηγήθηκε μια εντελώς μια ψεύτικη ιστορία, παρουσιάζοντάς τον ως ξάδερφό της και επικαλούμενη καρδιακή προσβολή.
Η Κούρσον, προσπαθώντας να αποφύγει την αυτοψία, έθαψε βιαστικά τον Μόρισον κοντά στη «Γωνιά του Ποιητή» στο νεκροταφείο Περ Λασέζ, δίπλα σε πρόσωπα όπως ο Όσκαρ Ουάιλντ, η Εντίθ Πιάφ και η Γερτρούδη Στάιν. Η μη διεξαγωγή επίσημης αυτοψίας οδήγησε στην επικρατούσα υπόθεση ότι ο Morrison υπέκυψε σε υπερβολική δόση, έναν ισχυρισμό που επιβεβαίωσε η Courson σε μεταγενέστερες δηλώσεις που αφορούσαν τον θάνατό του. Ο δικός της θάνατος το 1974 από υπερβολική δόση στο Λος Άντζελες πρόσθεσε άλλο ένα στρώμα στα μυστηριώδη γεγονότα εκείνης της νύχτας το 1971, πυροδοτώντας συναρπαστικές θεωρίες συνωμοσίας.
Η δολοφονία του ενορχηστρώθηκε από την CIA
Μια θεωρία, που διαδόθηκε τη δεκαετία του 1980 από έναν Βρετανό δημοσιογράφο, υποδηλώνει ότι ο θάνατος του Τζιμ Μόρισον ήταν μια σχολαστικά σχεδιασμένη δολοφονία που ενορχηστρώθηκε από την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ (CIA). Το υποτιθέμενο κίνητρο πίσω από αυτό το σενάριο ήταν η εξάλειψη μιας εξέχουσας μορφής του αναδυόμενου κινήματος αντικουλτούρας που είχε εμφανιστεί στον δυτικό κόσμο την προηγούμενη δεκαετία. Παρόμοιες θεωρίες εμπλέκουν τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες ή προτείνουν μια σιωνιστική συνωμοσία.
Πέθανε σε νυχτερινό κέντρο στο Παρίσι
Ενώ η ευρέως αποδεκτή τοποθεσία του θανάτου του Morrison είναι η μπανιέρα στο διαμέρισμά του, ορισμένα άτομα ισχυρίζονται ότι, περιέργως, πέθανε στην τουαλέτα ενός νυχτερινού κέντρου στο Παρίσι που ονομάζεται Rock ‘n’ Roll Circus. Σύμφωνα με τον μάνατζερ του κλαμπ, Μπέρνετ, γνωστό για τη φιλοξενία των Ρομάν Πολάνσκι και Μαριάν Φέιθφουλ, η σορός του Μόρισον φέρεται να μεταφέρθηκε πίσω στο διαμέρισμα με ταξί από έμπορους ναρκωτικών, με τον ιδιοκτήτη του κλαμπ να κρατά το περιστατικό μυστικό για να αποφύγει το σκάνδαλο. Ο Bernett, στο βιβλίο του «The End: Jim Morrison», περιέγραψε τον Morrison ως ένα «όμορφο αγόρι από την Καλιφόρνια» που βρέθηκε άψυχο στην τουαλέτα του νυχτερινού κέντρου, από χρήση ηρωίνης.
Το 2014, η Marianne Faithfull ισχυρίστηκε ότι ο τότε φίλος της, Jean de Breteuil, γνωστός έμπορος ναρκωτικών στη Γαλλία που είχε επίσης προμηθεύσει τον Keith Richards, παρείχε την ουσία για την υπερβολική δόση του Jim Morrison. Η ίδια εξέφρασε στο περιοδικό Mojo, “Πήγε να δει τον Τζιμ Μόρισον και τον σκότωσε. Θέλω να πω, είμαι σίγουρη ότι ήταν ατύχημα. Καημένο κάθαρμα. Αν η δόση ήταν πολύ δυνατή; Ναι. Και πέθανε.”
Ο Μόρισον προσποιήθηκε τον θάνατό του
Όσο περνούσαν τα χρόνια, ορισμένες θεωρίες υποστήριξαν ότι ο Morrison μπορεί να μην πέθανε καθόλου, υποθέτοντας ότι προσποιήθηκε τον θάνατό του για να κάνει ένα νέο ξεκίνημα και να ξεφύγει από τις προκλήσεις της προηγούμενης ζωής του. Ο Ray Manzarek, ο οργανίστας των Doors, υποστήριξε αυτή την ιδέα με βάση τις συνομιλίες που θυμόταν ότι είχε με τον Morrison το 1970. Οι αναφορές το 2016 τροφοδότησαν εικασίες στο Διαδίκτυο αφού σύμφωνα με πληροφορίες εμφανίστηκε στο Όρεγκον ένας Μόρισον που έμοιαζε με το όνομα William Loyer.
Ο πρόωρος θάνατος μιας εμβληματικής φιγούρας όπως ο Μόρισον, ειδικά κάτω από σκοτεινές συνθήκες, αναπόφευκτα κρύβει έναν αέρα μυστηρίου. Ελλείψει συγκεκριμένων στοιχείων, οι θεωρίες συνωμοσίας επιμένουν. Δυστυχώς, τα ακριβή γεγονότα εκείνης της νύχτας του 1971 παραμένουν αβέβαια, αφήνοντας πίσω τους ένα κενό μετά την απώλεια μιας από τις σημαντικότερης πολιτιστικής προσωπικότητες του 20ού αιώνα. Παρόλα αυτά, η δημιουργική ιδιοφυΐα του Morrison παραμένει μια βέβαιη και διαρκής κληρονομιά.
Η σχέση του Μότσαρτ με τον πατέρα του ήταν ό,τι το χειρότερο και τον επηρέασε σε μεγάλο βαθμό
