Στους πρόποδες ενός ηφαιστείου στο ανατολικό Εκουαδόρ, ανακαλύφθηκε μια τεράστια αρχαία πόλη που έχει παραμείνει κρυμμένη κάτω από την καταπράσινη βλάστηση του Αμαζονίου για χιλιάδες χρόνια.
Το εντυπωσιακό δίκτυο δρόμων και καναλιών συνδέει τα σπίτια και τις πλατείες στην περιοχή Ουπάνο, προσθέτοντας ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της περιοχής. Η ανακάλυψη αυτή ανατρέπει τις προηγούμενες αντιλήψεις που θεωρούσαν τους κατοίκους του Αμαζονίου μόνο νομάδες ή εγκατεστημένους σε μικρούς οικισμούς. Ο καθηγητής Στίβεν Ρόσταιν, ηγητής της έρευνας, τονίζει ότι πρέπει να αναθεωρήσουμε την ιδέα μας για τον πολιτισμό στον Αμαζόνιο, καθώς αυτή η ανακάλυψη αποτελεί την παλαιότερη που έχουμε γνώση στην περιοχή.
«Αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τους πολιτισμούς του Αμαζονίου. Οι περισσότεροι άνθρωποι απεικονίζουν τους ιθαγενείς ως μικρές ομάδες, πιθανώς γυμνούς, να ζουν σε καλύβες και να σκάβουν τη γη – αυτό δείχνει ότι οι αρχαίοι πολιτισμοί ζούσαν σε περίπλοκες αστικές κοινωνίες», λέει ο Αντουάν Ντοριζόν που συμμετέχει επίσης, στην έρευνα.
Τι γνωρίζουμε για την αρχαία πόλη;
Η ανασκαφή αποκάλυψε ότι η πόλη χτίστηκε περίπου πριν από 2.500 χρόνια, με τους κάτοικους να διαμένουν εκεί για περίπου 1.000 χρόνια. Παρόλο που είναι δύσκολο να εκτιμηθεί ακριβώς ο πληθυσμός κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι αρχαιολόγοι προχώρησαν σε ανασκαφές και χρησιμοποίησαν αισθητήρες λέιζερ για να εντοπίσουν τα υπολείμματα της πόλης σε έκταση 300 τετραγωνικών χιλιομέτρων, κάτω από την πυκνή βλάστηση του Αμαζονίου. Η πόλη αυτή παρουσιάζει εντυπωσιακή αρχιτεκτονική και πλανόδιες πλατφόρμες, ενώ ορισμένα ευρήματα θεωρούνται “μοναδικά” για τη Νότια Αμερική. Οι ανακαλύψεις αυτές επαναπροσδιορίζουν την κατανόησή μας για τον πολιτισμό στον Αμαζόνιο, παρουσιάζοντας έναν μεγάλο, πολύπλοκο πολιτισμό που υπήρξε μέρος της περιοχής για αιώνες.
Οι ανασκαφές αποκάλυψαν ότι οι κοινωνίες στην περιοχή Ουπάνο και Κιλαμόπε ήταν καλά οργανωμένες και συνδεδεμένες μεταξύ τους μέσω μεγάλων βυθισμένων δρόμων που ενώνουν τους οικισμούς. Στις πλατφόρμες ανακαλύφθηκαν λάκκοι, πιθάρια και πέτρες για το άλεσμα φυτών, ενώ εντοπίστηκαν και καμένοι σπόροι.
Οι κάτοικοι των πολιτισμών Κιλαμόπε και Ουπάνο επικεντρώνονταν κυρίως στη γεωργία, καταναλώνοντας καλαμπόκι και γλυκοπατάτα, ενώ πιθανότατα έπιναν “τσίτσα”, ένα είδος γλυκιάς μπύρας.
Ένα εντυπωσιακό δίκτυο ευθύγραμμων δρόμων και μονοπατιών συνδέει πολλές από τις πλατφόρμες, συμπεριλαμβανομένης μιας που εκτεινόταν σε απόσταση 25 χιλιομέτρων. Η πολύπλοκη αρχιτεκτονική και οι ορθές γωνίες στο οδικό δίκτυο καταδεικνύουν την εξαιρετική οργάνωση του πολιτισμού. Ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η πολύ ισχυρή οργάνωση μπορεί να συνδέεται με τελετουργικές ή θρησκευτικές πρακτικές.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι, παρά τις πρώτες ενδείξεις από τη δεκαετία του 1970, αυτή είναι η πρώτη φορά που γίνεται μια ολοκληρωμένη έρευνα για την αρχαία πόλη, αποκαλύπτοντας την εντυπωσιακή ιστορία και οργάνωση της.
