Η ανησυχία του Αναγνωστάκη: «Θα μείνω κι εγώ μαζί σας μες στη βάρκα. Ύστερα απ’ το φριχτό ναυάγιο και το χαμό»

Μέσα στις φουρτούνες της ζωής μέσα από το ποίημα του Αναγνωστάκη που στέκει σαν φάρος στο μυστήριο της ζωής.

Το απόσπασμα “Θα μείνω μαζί σου στη βάρκα μετά το φρικτό ναυάγιο και την καταστροφή, το πλοίο τώρα βυθίζεται μακριά” μεταφέρει μια αίσθηση ακλόνητης πίστης και δέσμευσης μπροστά στις αντιξοότητες. Ο Αναγνωστάκης εκφράζει την προθυμία του να παραμείνει σταθερά στο πλευρό κάποιου ακόμα και όταν ο κόσμος του καταρρέει γύρω του. Η μεταφορά ενός πλοίου που βυθίζεται, μια σκηνή χάους και καταστροφής, υποδηλώνει μια στιγμή κρίσης ή βαθιές προκλήσεις στη ζωή.

Τα ερωτήματα που ακολουθούν, “Πού πήγαν οι άλλες βάρκες; Ποιος δραπέτευσε;” εισάγουν ένα στοιχείο αβεβαιότητας και απομόνωσης στην αφήγηση. Ο Αναγνωστάκης μένει να αναρωτιέται για την τύχη των άλλων που μπορεί να εγκατέλειψαν το πλοίο ή να αναζήτησαν καταφύγιο αλλού. Αυτή η ερώτηση εμβαθύνει τη συναισθηματική πολυπλοκότητα του αποσπάσματος, υποδηλώνοντας μια αίσθηση εγκατάλειψης ή την πιθανότητα ότι ο ομιλητής και ο σύντροφός του αντιμετωπίζουν μόνοι τους τις προκλήσεις τους.

Στην ουσία, αυτό το ποιητικό απόσπασμα αποτυπώνει την ουσία της πίστης και της υποστήριξης σε περιόδους κρίσης. Αντανακλά τη δέσμευση να στέκεται κανείς στο πλευρό κάποιου, ακόμη και όταν ο κόσμος γύρω του φαίνεται να καταρρέει.

Η Μαλβίνα Κάραλη σε ένα ερωτικό απόσπασμα: «Ακραία, απόλυτη βία ο έρωτας..»

Μ. Αναγνωστάκης, Τα ποιήματα, Νεφέλη

Θα μείνω κι εγώ μαζί σας μες στη βάρκα
Ύστερα απ’ το φριχτό ναυάγιο και το χαμό
Το πλοίο βουλιάζει τώρα μακριά
(Πού πήγαν οι άλλες βάρκες; ποιοί γλυτώσαν;)

Εμείς θα βρούμε κάποτε μια ξέρα

Ένα νησί ερημικό όπως στα βιβλία

Εκεί θα χτίσουμε τα σπίτια μας

Γύρω-γύρω απ’ τη μεγάλη πλατεία

Και στη μέση μια εκκλησιά

Θα κρεμάσουμε μέσα τη φωτογραφία

Του καπετάνιου μας που χάθηκε – ψηλά-ψηλά –

Λίγο πιο χαμηλά του δεύτερου, πιο χαμηλά του τρίτου

Θ’ αλλάξουμε τις γυναίκες μας και θα κάνουμε πολλά παιδιά

Κι ύστερα θα καλαφατίσουμε ένα μεγάλο καράβι

Καινούριο, ολοκαίνουριο και θα το ρίξουμε στη θάλασσα.

Θα ‘χουμε γεράσει, μα θα μας γνωρίσουνε.