Αν και παράδοξο, η θρησκεία και η πνευματικότητα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή και την τέχνη του Andy Warhol.
Παρά την ψύχραιμη και αποστασιοποιημένη προσωπικότητά του, η συσχέτιση του Andy Warhol με την παραδοσιακή θρησκεία μπορεί να φαίνεται περίεργη με την πρώτη ματιά, δεδομένης της γοητείας του με το πνεύμα του μεταμοντερνισμού. Ωστόσο, τα στοιχεία δείχνουν ότι ο καλλιτέχνης της ποπ διατήρησε διαρκείς δεσμούς με τον καθολικισμό από την παιδική του ηλικία μέχρι τις τελευταίες του μέρες. Η έκταση της θρησκευτικής δέσμευσης του Γουόρχολ είναι ένα θέμα συζήτησης, προκαλώντας μια πιο προσεκτική εξέταση του πώς η πνευματική πίστη επηρέασε τη ζωή και την τέχνη του.
Μιχαήλ Παππάς: Η εξύμνηση της ελληνικής παράδοσης μέσα από το φακό του (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)
Ο Γουόρχολ μεγάλωσε ως Καθολικός
Ο Andrew Warhol, γεννημένος στο Πίτσμπουργκ το 1928, βαφτίστηκε Andrew Warhola στη Βυζαντινή Καθολική Εκκλησία. Η ανατροφή του περιελάμβανε τακτική παρακολούθηση στη βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, όπου εκτέθηκε στην πνευματική σημασία της τέχνης μέσω βιβλικών εικόνων. O Μυστικός Δείπνος του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, κρεμόταν στον διάδρομο του σπιτιού και είχε ιδιαίτερη σημασία για τον Γουόρχολ, ο οποίος θυμόταν ότι έκανε το σταυρό του κάθε φορά που περνούσε από εκεί. Επιπλέον, η μητέρα του Warhol, μια ταλαντούχα καλλιτέχνης, εξέφραζε τη δημιουργικότητά της μέσα από περίεργα και εκκεντρικά σχέδια αγγέλων.
Πήγαινε στην Εκκλησία με τη μητέρα του
Ακόμη και μετά τη μετεγκατάστασή του στη Νέα Υόρκη ως νεαρός ενήλικας, ο Γουόρχολ διατήρησε θρησκευτικές πρακτικές, ειδικά αφού η μητέρα του μετακόμισε μαζί του το 1952. Πήγαινε συχνά στην εκκλησία του Αγίου Βικεντίου Φερέρ μαζί της. Η γοητεία του Γουόρχολ με τις θρησκευτικές προσωπικότητες ήταν εμφανής όταν περίμενε με ανυπομονησία την αυτοκινητοπομπή του Πάπα Ιωάννη Παύλου ΣΤ’ κατά την επίσκεψή του στη Νέα Υόρκη το 1965, αναφωνώντας: “Ο Πάπας!”
Το 1980, ο Γουόρχολ ταξίδεψε στη Ρώμη για να συναντήσει τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’ στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, απαθανατίζοντας μια εντυπωσιακή φωτογραφία που αντικατοπτρίζει τη βαθιά του ευλάβεια. Ενώ κάποιοι μπορεί να βλέπουν τις αλληλεπιδράσεις του Γουόρχολ με τον Πάπα ως συναντήσεις διασημοτήτων, οι καταχωρίσεις του στο ημερολόγιό του αποκαλύπτουν γνήσια προσμονή και δέος. Περιέγραψε την εμπειρία, συμπεριλαμβανομένης της παρουσίας άλλων θαυμαστών που πρόσφεραν δώρα στον Πάπα και πόσοπροσεκτικά τράβηξε μια φωτογραφία Polaroid, καθώς μπορεί να θεωρούσαν ότι οπλοφορεί.
Η θρησκεία ήρθε στο προσκήνιο μετά τον πυροβολισμό του
Η ζωή του Γουόρχολ πήρε μια βαθιά τροπή το 1968 όταν πυροβολήθηκε από κοντινή απόσταση, μια εμπειρία που αύξησε την επίγνωσή του για τη θνησιμότητα. Αυτό το περιστατικό ενίσχυσε την πίστη του στη μετά θάνατον ζωή, ωθώντας τον να επισκέπτεται τακτικά την εκκλησία, έστω και για λίγο, κάθε Κυριακή. Μετά την ανάρρωση, ο Warhol φωτογραφήθηκε από τον Richard Avedon το 1969, αποκαλύπτοντας τις ουλές. Η εικόνα μοιάζει εντυπωσιακά με απεικονίσεις του Αγίου Σεβαστιανού, του μαρτυρικού αγίου που τρυπήθηκε από βέλη, προσθέτοντας ένα οδυνηρό στρώμα στο ταξίδι πίστης και ανθεκτικότητας του Warhol.
Η τέχνη του είναι γεμάτη με αναφορές στη θρησκεία
Το καλλιτεχνικό ρεπερτόριο του Warhol χαρακτηρίζεται από θρησκευτικούς υπαινιγμούς σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, πυροδοτώντας συζητήσεις για το αν αυτές οι αναφορές έχουν γνήσια πνευματική σημασία ή απλώς εξερευνούν τη μυστικιστική αύρα που περιβάλλει τις βιβλικές εικόνες από ιστορική σκοπιά της τέχνης. Παρά αυτή την ασάφεια, ο Γουόρχολ δεν απέφυγε να συνεργαστεί με θρησκευτικούς προστάτες. Το 1967, του ανατέθηκε από την οικογένεια Menil, στενά συνδεδεμένη με την Καθολική Εκκλησία, να δημιουργήσει ένα κινηματογραφικό κομμάτι. Το έργο τέχνης που προέκυψε, με τίτλο “Sunrise/Sunset” (1967), χρησίμευσε ως πνευματικός προβληματισμός σχετικά με τα βιβλικά θέματα της υπέρβασης.
Ακόμη και μετά το θάνατό του, ο Warhol συνέχισε να ενσωματώνει θρησκευτικά μοτίβα στην τέχνη του. Τα έργα του περιείχαν αφηρημένους σταυρούς, απεικονίσεις γυναικών με βρέφη και κούκλες ντυμένες μοναχές ή ιερείς. Επιπλέον, ο Warhol παρομοίασε τη λατρεία των αστέρων του Χόλιγουντ και των δημοσίων προσώπων που απεικονίζονται στην τέχνη του με τη λατρεία των αγίων στον Καθολικισμό, τονίζοντας τους παραλληλισμούς μεταξύ της σύγχρονης κουλτούρας των διασημοτήτων και της παραδοσιακής θρησκευτικής εικονογραφίας.
Το μυστήριο του άλματος στο κενό του Υβ Κλάιν αποκαλύπτεται μετά από πενήντα χρόνια
