Η απουσία πρωτότυπων χειρογράφων για όλα τα βιβλία της χριστιανικής Βίβλου εγείρει ερωτήματα σχετικά με πιθανή αλλοίωση.
Αντί για πρωτότυπα, αυτό που έχουμε είναι αντίγραφα ή αντίγραφα αντιγράφων, τα οποία παρουσιάζουν πολυάριθμες αποκλίσεις. Όταν ερευνούμε αν η Χριστιανική Βίβλος έχει αλλοιωθεί, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε τον όρο “αλλοιωμένη” σε αυτό το πλαίσιο. Υπονοεί μια σημαντική υποβάθμιση του κειμένου, αλλοιώνοντας το μήνυμα και το νόημά του μέσω λάθους ή ακούσιων αλλαγών.
Εξετάζοντας περαιτέρω την έννοια, ο όρος “Βίβλος” μπορεί να αναφέρεται σε διάφορους κανόνες ανάλογα με το χριστιανικό δόγμα -προτεστάντες, καθολικοί ή ορθόδοξοι- ο καθένας με το δικό του ξεχωριστό σύνολο αναγνωρισμένων βιβλίων. Η λέξη “κανόνας” προέρχεται από το ελληνικό “κανών”, που σημαίνει πρότυπο ή μέτρο, υποδηλώνοντας την έγκυρη συλλογή βιβλίων εντός μιας ομάδας πίστης. Για παράδειγμα, ο προτεσταντικός κανόνας περιλαμβάνει 66 βιβλία, ενώ ο καθολικός κανόνας περιλαμβάνει 73 και ο ορθόδοξος κανόνας 81 βιβλία. Αυτή η διαφορά προκύπτει κυρίως από τον αποκλεισμό ορισμένων βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης από τους Προτεστάντες, θεωρώντας τα απόκρυφα, όπως τα βλέπουν οι Εβραίοι.
Τι συνέβη στη Μεγάλη Ύφεση της Ευρώπης; 10 σημαντικά γεγονότα που πρέπει να γνωρίζεις
Όσον αφορά τη μετάδοση των βιβλικών κειμένων, η περίοδος μεταξύ της αρχικής τους συγγραφής και της σημερινής εποχής εκτείνεται σε χιλιάδες χρόνια. Ο παλαιότερος σωζόμενος κατάλογος των βιβλίων της χριστιανικής Βίβλου χρονολογείται από το 367 μ.Χ., γραμμένος από τον Αθανάσιο Αλεξανδρείας. Έκτοτε, όλα τα πρωτότυπα χειρόγραφα έχουν χαθεί, αφήνοντάς μας αντίγραφα, τα οποία αναπόφευκτα παρουσιάζουν παραλλαγές. Οι παραλλαγές αυτές, ωστόσο, συνεπάγονται κυρίως μικρές διαφορές, όπως ορθογραφικές παραλλαγές ή λέξεις που λείπουν, και δεν αλλοιώνουν ουσιαστικά το νόημα του κειμένου.
Παρά την απουσία πρωτότυπων χειρογράφων, ο τεράστιος αριθμός των διαθέσιμων αντιγράφων, που μόνο για την Καινή Διαθήκη ξεπερνά τα 5.000, επιτρέπει στους μελετητές να ανασυνθέσουν τα πρωτότυπα κείμενα με μεγάλη ακρίβεια. Ενώ οι μελετητές έχουν εντοπίσει περίπου 400.000 παραλλαγές μεταξύ αυτών των χειρογράφων, η συντριπτική πλειονότητα είναι ασήμαντες, ενώ λιγότερο από το ένα τοις εκατό είναι σημαντικές και βιώσιμες. Ακόμη και η πιο σημαντική διαφορά, όπως το αμφισβητούμενο τέλος του Ευαγγελίου του Μάρκου, δεν επηρεάζει καμία δογματική διδασκαλία.
Η ανακάλυψη των παπύρων της Νεκράς Θάλασσας επικυρώνει περαιτέρω την αξιοπιστία της βιβλικής μετάδοσης, επιδεικνύοντας αξιοσημείωτη συνέπεια με μεταγενέστερα αντίγραφα. Αυτά τα αρχαία χειρόγραφα, που χρονολογούνται σχεδόν χίλια χρόνια πριν από τα προηγούμενα γνωστά βιβλικά κείμενα, μαρτυρούν την πιστή μετάδοση του βιβλικού περιεχομένου με την πάροδο του χρόνου. Επιπλέον, η ύπαρξη πολλαπλών μεταφράσεων και εκδόσεων της Βίβλου επιτρέπει την ολοκληρωμένη κατανόηση του μηνύματός της, έστω και με διαφορετικό βαθμό κυριολεξίας ή παράφρασης.
Συμπερασματικά, ενώ υπάρχουν διαφοροποιήσεις μεταξύ των βιβλικών χειρογράφων, δεν ισοδυναμούν με αλλοίωση με την έννοια της παραποίησης του μηνύματος της Βίβλου. Η συντριπτική συνέπεια του κειμένου σε πολλαπλά αντίγραφα και μεταφράσεις υπογραμμίζει την αξιοπιστία της χριστιανικής Βίβλου ως πιστής μετάδοσης του αρχικού της περιεχομένου.
Ελένη Κικίδου: Το διάσημο μέντιουμ που εξιχνίασε δυο εγκλήματα
