Η λίστα με τα οκτώ καλύτερα γοτθικά βιβλία όλων των εποχών περιλαμβάνει διαχρονικά κλασικά που έχουν αφήσει μια διαρκή επίδραση στους αναγνώστες.
Το “Frankenstein” της Mary Shelley είναι μια επαναστατική εξερεύνηση των συνεπειών του να το παίζεις θεός, ενώ το “The Secret History” της Donna Tartt συνδυάζει στοιχεία γοτθικού και σκοτεινού ακαδημαϊκού χώρου σε μια ιστορία φόνου και προδοσίας μεταξύ των ελίτ μαθητών. Επιπλέον, τίτλοι όπως το «Dracula» του Bram Stoker, θεωρούνται συχνά ως βασική γοτθική λογοτεχνία, με τα μυστηριώδη σκηνικά και τους περίπλοκους χαρακτήρες τους να σαγηνεύουν το κοινό ανά γενιές.
Η μυστική ιστορία – Donna Tartt (1992)
Θεμελιώδες έργο στο είδος #darkacademia, το μυθιστόρημα της Tartt του 1992 περιστρέφεται γύρω από έναν μυστηριώδη θάνατο σε ένα κολέγιο φιλελεύθερων τεχνών. Η αφήγηση αντικατοπτρίζει την προσήλωση των μαθητών στην ελληνική μυθολογία, παρασύροντας τους αναγνώστες σε έναν περίπλοκο ιστό φόνων, προδοσίας, αιμομιξίας και αινιγματικών τελετουργιών. Με έναν βαθιά σκοτεινό πυρήνα, το μυθιστόρημα έχει κερδίσει τη θέση του σύγχρονου γοτθικού κλασικού, που ενισχύεται από τη φευγαλέα δημόσια εικόνα της Tartt, συμβάλλοντας στη μυσταγωγία του.
Φρανκεστάιν – Mary Shelley (1818)
Σε ηλικία μόλις 18 ετών, η Shelley δέχτηκε την πρόκληση του Byron να δημιουργήσει μια ιστορία φαντασμάτων, δίνοντας αφορμή για το “Frankenstein: Or, the Modern Prometheus”. Αυτή η ιστορία ξεδιπλώνει την αφήγηση ενός επιστήμονα και της δημιουργίας του, που αναφέρεται ως «ανώνυμος ανδροδαίμονας» από έναν κριτικό. Ο Δρ. Βίκτορ Φρανκενστάιν, ορμώμενος από την αναζήτηση της ομορφιάς, συγκεντρώνει χαρακτηριστικά για το πλάσμα του, μόνο για να γίνει μάρτυρας ενός φρικτού αποτελέσματος- μια στιγμή που ερμηνεύεται από ορισμένους κριτικούς ως η αμφιθυμία της Shelley απέναντι στη δική της δημιουργία. Αρχικά δημοσιεύτηκε ανώνυμα και το όνομα της Shelley αποκαλύφθηκε στη δεύτερη έκδοση τρία χρόνια αργότερα. Συχνά θεωρείται ένα από τα πιο επιδραστικά γοτθικά μυθιστορήματα, που ανταγωνίζεται μόνο ο «Δράκουλας».
Vicious – VE Schwab (2013)
Ο επιστήμονας αντιήρωας ονομάζεται Victor, ένα ξεκάθαρο νεύμα στο κλασικό της Shelley. Ωστόσο, σε αυτή την ευρηματική αφήγηση, ο Βίκτορ αναλαμβάνει και τον ρόλο του γιατρού και του τέρατος. Μέσα στο σύμπαν της Schwab, η απόκτηση υπερδυνάμεων είναι δυνατή, αλλά με μια μοναδική ανατροπή – πρέπει να ζήσεις τον θάνατο για να τις αποκτήσεις. Αυτή η οξυδερκής και σπλαχνική ιστορία εκδίκησης αναδύεται ως γοτθική ουσιώδης, εμβαθύνοντας στα θέματα των τεράτων, των δημιουργών τους και της πιο τρομακτικής οντότητας όλων: της ανθρωπότητας.
Ο θρύλος του Έσσεξ – Sarah Perry (2016)
Η επιτυχία της Perry ξετυλίγεται με μια δελεαστική υπόθεση: μια περίπλοκη αλλά ενάρετη ηρωίδα, μια γιατρός με κλίση στην ανατομία και μια μυστηριώδης οντότητα που μοιάζει με φίδι που στοιχειώνει την ακτή του Έσσεξ. Η αφήγηση υφαίνει ένα χαρακτηριστικό είδος ρομαντισμού, καθώς η εξελισσόμενη σύνδεση της Cora με έναν ιερέα ανοίγει την πόρτα σε μια κλασικά γοτθική εξερεύνηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ επιστήμης και πίστης.
Η σκιά του ανέμου – Carlos Ruiz Zafón (2001)
Μια αναβίωση του αληθινού γοτθικού μυθιστορήματος πέρα από τον 19ο αιώνα. Το παγκόσμιο μπεστ σέλερ του Zafón του 2001 ακολουθεί πιστά τις γοτθικές αξίες με τα στοιχεία του από μυστικά, κάστρα, αιθέριες ομορφιές, χαμένες βιβλιοθήκες και απαγορευμένη αγάπη. Για ένα masterclass στη δημιουργία μιας μυστηριώδους ατμόσφαιρας, αυτό το μυθιστόρημα είναι απαραίτητο να διαβαστεί. Αφομοιώνεται ιδανικά υπό το φως των κεριών και προσφέρει μια μαγευτική εμπειρία που ξεπερνά την τυπική γοτθική φόρμουλα.
Carmilla – Joseph Sheridan le Fanu (1872)
Αυτή η νουβέλα, με επίκεντρο μια γυναίκα βαμπίρ, προϋπήρχε του Δράκουλα για περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα, λειτουργώντας ως προάγγελος με επιρροή στο αριστούργημα του Μπραμ Στόκερ. Σημειωτέον, άφησε ακόμη και ένα απροσδόκητο στίγμα στη λαϊκή κουλτούρα, συμπεριλαμβανομένου του “Lesbian Vampire Killers” του James Corden. Η αφήγηση υφαίνει ένα τεταμένο μείγμα τρόμου και ρομαντισμού μεταξύ της Carmilla και της έφηβης Laura. Είναι συναρπαστικό να παρατηρείς τα μυριάδες στοιχεία που αργότερα βρήκαν τον δρόμο τους στον Δράκουλα και στη συνέχεια διαμόρφωσαν την παράδοση των βαμπίρ, συμπεριλαμβανομένου του σκηνικού του κάστρου, της ευγενικής καταγωγής και του αρχέτυπου του κυνηγού.
Ρεβέκκα – Daphne du Maurier (1938)
Η εμβληματική εναρκτήρια γραμμή, «Χθες το βράδυ ονειρεύτηκα ότι πήγα στο Μάντερλεϊ», περικλείει τέλεια τη φανταστική αλλά προαισθανόμενη αφήγηση. Η ιστορία εκτυλίσσεται καθώς μια νεαρή σύζυγος ξεκινά μια νέα ζωή, επισκιασμένη από ένα στοιχειωμένο φάντασμα. Αξιοσημείωτο είναι ότι η πρωταγωνίστρια παραμένει ανώνυμη, επιτρέποντας στην αινιγματική παρουσία της Ρεβέκκας, της γυναίκας που προηγήθηκε, να ξεχωρίζει πάνω από την ιστορία. Είναι ένας περίπλοκα υφασμένος απολογισμός της αγάπης στην πιο σκοτεινή και πολύπλοκη μορφή της.
Η κλέφτρα – Sarah Waters (2002)
Το αισθησιακό κλασικό της Γουότερς έχει αφήσει μια διαρκή επίδραση, στις σκοτεινές και LGBTQ+ βικτωριανές αφηγήσεις. Αυτή η υποβλητική ιστορία βυθίζει τους αναγνώστες στο κάτω μέρος του Λονδίνου, συνδυάζοντας στοιχεία παγιδευμένων ηρωίδων, τρέλας, προδοσίας και πορνογραφίας, όλα υφασμένα με μια συναρπαστική ανατροπή. Ο τίτλος (The Handmaiden), αρχικά ένας παλιός όρος για έναν μικροκλέφτη, αποκτά ένα εντελώς διαφορετικό νόημα μέσα στην ιστορία. Πέρα από τη λογοτεχνική του επιτυχία, το μυθιστόρημα έχει εμπνεύσει διασκευές τόσο για την τηλεόραση όσο και για τη σκηνή, και επηρέασε ακόμη και μια κορεατική ταινία, το «The Handmaiden». Εξαιρετικά καλοφτιαγμένο, στέκεται ως μια όμορφα γραμμένη εξερεύνηση της πολυπλοκότητας της εποχής του.
22 υπέροχα αποφθέγματα για τα βιβλία και όσους αγαπούν το διάβασμα
