Το μαντείο των Δελφών, που λειτούργησε από το 1400 π.Χ. έως το 381 μ.Χ., ήταν ένας σεβαστός θεσμός όπου η Πυθία, μια ιέρεια, λειτουργούσε ως μεσάζουσα μεταξύ του θνητού και του θεϊκού κόσμου.
Οι αναζητούντες ζητούσαν καθοδήγηση από την Πυθία για θέματα που κυμαίνονταν από προσωπικές αποφάσεις έως θέματα πολιτείας. Ο Πλούταρχος απέδωσε τις προφητικές ικανότητες της Πυθίας σε ατμούς που έβγαιναν από το υπέδαφος για αυτό και η σεισμική δόνηση της περιοχής επηρέαζε τη μαντική ικανότητα της Πυθίας, αλλά αυτό απορρίφθηκε αργότερα ως μύθος από Γάλλους γεωλόγους το 1927.
Πώς ερχόταν σε έκσταση η Πυθία;
Σε μια μελέτη που αναφέρεται στο περιοδικό Geology, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ρήγματα τέμνονται ακριβώς κάτω από τον δελφικό ναό. Τα ρήγματα αυτά, που προκαλούνται από τη μετατόπιση των τεκτονικών πλακών, δημιουργούν διαπερατούς βραχώδεις σχηματισμούς που επιτρέπουν στα υπόγεια ύδατα και τα αέρια να ταξιδεύουν και να ανεβαίνουν. Το ασβεστολιθικό υπόβαθρο, εμπλουτισμένο με κοιτάσματα υδρογονανθράκων, υφίσταται εξάτμιση κατά τη διάρκεια των σεισμών, απελευθερώνοντας αέρια που αναμειγνύονται με τα υπόγεια ύδατα και αναδύονται γύρω από πηγές.
Ποιο πόρισμα βγήκε από την ανάλυση των αερίων;
Η ανάλυση των αερίων υδρογονανθράκων στο νερό των πηγών κοντά στο ναό των Δελφών αποκάλυψε την παρουσία αιθυλενίου, μιας ουσίας γνωστής για τη γλυκιά της οσμή και τη ναρκωτική της δράση. Το εύρημα αυτό οδήγησε τους ερευνητές, συμπεριλαμβανομένου του Jelle De Boer από το Πανεπιστήμιο Wesleyan, να προτείνουν ότι η εισπνοή αιθυλενίου θα μπορούσε να εξηγήσει την κατάσταση και τη συμπεριφορά της Πυθίας που μοιάζει με έκσταση.
Η μελέτη υποδηλώνει ότι η Πυθία, η οποία ήταν περιορισμένη σε έναν μικρό θάλαμο στο υπόγειο του ναού, μπορεί να εκτέθηκε σε συγκεντρώσεις ναρκωτικών αερίων αρκετά ισχυρές ώστε να προκαλέσουν μεταβαλλόμενες καταστάσεις συνείδησης. Αυτή η επιστημονική προοπτική ρίχνει φως στους πιθανούς μηχανισμούς πίσω από τις προφητικές εμπειρίες του μαντείου και προσθέτει μια νέα διάσταση στην κατανόηση των αρχαίων πρακτικών. Η μείωση της δύναμης του δελφικού μαντείου με την πάροδο του χρόνου, σύμφωνα με τον De Boer, μπορεί να συνδέεται με την εξασθένηση της συγκέντρωσης των ατμών λόγω της απουσίας μεγάλων σεισμών. Σήμερα, το νερό που κάποτε μετέφερε αυτά τα αέρια ανακατευθύνεται για να τροφοδοτήσει τη σύγχρονη πόλη των Δελφών.
Η ομοφυλοφιλία στην Αρχαία Ελλάδα: Υπήρχε; Αν ναι, πώς την αντιμετώπιζαν οι Αθηναίοι;
