Ο Μπέρτολτ Μπρέχτ, γνωστός για τις αιχμηρές πολιτικές του ιδέες και την επαναστατική συμβολή του στο θέατρο, μας εκπλήσσει με μια σπάνια ματιά στα οικεία παιδεία της ανθρώπινης καρδιάς.
Το ακόλουθο έργο του Μπέρτολτ Μπρέχτ αν και στερείται της συνήθους κοινωνικοπολιτικής κριτικής του, δεν είναι λιγότερο βαθύ. Αντίθετα αποτυπώνει την ωμή ευαλωτότητα της αγάπης. Μιας ολοκληρωτικής αγάπης, χωρίς υπολογισμούς, άγρια, άνευ όρων.
Μπέρτολτ Μπρέχτ – «Θέλω να πάω μ΄ αυτόν που αγαπάω»
Θέλω να πάω μ’ αυτόν που αγαπάω,
δεν θέλω να υπολογίσω τι θα γίνει.
Κάθε μου σκέψη γι’ αυτόν που αγαπάω
κάθε μου ανάσα γι’ αυτόν που αγαπάω,
κάθε μου έννοια γι’ αυτόν που αγαπάω
γιατί έτσι είναι η ζωή μου κι έτσι πάω.
Δε θέλω να σκεφτώ αν είναι φρόνιμο
δε θέλω να ξέρω αν μ’ αγαπάει.
Θέλω να πάω μ’ αυτόν που αγαπάω,
δεν θέλω να υπολογίσω τι θα γίνει.
Κάθε μου γέλιο γι’ αυτόν που αγαπάω
κάθε μου δάκρυ γι’ αυτόν που αγαπάω,
κάθε μου ελπίδα γι’ αυτόν που αγαπάω
γιατί έτσι είναι η ζωή μου κι έτσι πάω.
Αργύρης Χιόνης: «Θα ’ρθει μια μέρα που τα δέντρα θα μισήσουν την αχαριστία των ανθρώπων»
