Η Κική Δημουλά μας κοινωνεί τον κόσμο της μέσα απ’ τα 20 μοναδικά αποφθέγματα του έργου της
Η Κική Δημουλά, γεννημένη στην Αθήνα το 1931, είναι μια από τις σημαντικότερες σύγχρονες Ελληνίδες ποιήτριες. Τα λογοτεχνικά της επιτεύγματα της χάρισαν ευρεία αναγνώριση και πολυάριθμα βραβεία κύρους. Το 2001 της απονεμήθηκε το Βραβείο της Ακαδημίας Γραμμάτων Αθηνών, απόδειξη της εξαιρετικής συμβολής της στη λογοτεχνία.
Το 1989, η Κική Δημουλά απέσπασε το διακεκριμένο 1ο Κρατικό Βραβείο Ποίησης, απόδειξη της αξιοσημείωτης ποιότητας των ποιητικών της δημιουργιών. Το 1997 έλαβε το Βραβείο του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη από την Ακαδημία Αθηνών, ειδικά για τη συλλογή της με τίτλο “Η εφηβεία της λήθης”. Αναγνωρίζοντας τα λογοτεχνικά επιτεύγματα της ζωής της, το 2003 της απονεμήθηκε το Μακεδονικό Βραβείο για το πλούσιο έργο της.
Εάν υπήρχε ένας λογοτεχνικός κανόνας αναφοράς στην ελληνική ποίηση σίγουρα η Κική Δημουλά θα τον κοσμούσε. Επιλέξαμε 20 αποφθέγματα από το έργο της μοναδικής Ελληνίδας ποιήτριας.
Κωνσταντίνος Καβάφης: 10 αποφθέγματα του πεφωτισμένου ποιητή
Κική Δημουλά: 20 αποφθέγματα της αγαπημένης ποιήτριας
1.«Δε με ενδιαφέρει τι θα γίνουν τα ποιήματά μου όταν πεθάνω. Δε με ενδιαφέρει τι θα συμβεί όταν δεν θα ζω.
2.«Δεν επιτρέπεται να αποφέρεται κανείς για τον έρωτα όσο είναι εν δράσει. Αυτό που ισχύει για τον έρωτα είναι ό,τι ειπωθεί αφού τελειώσει.»
3.«Από τον κόσμο των γρίφων φεύγω ήσυχη.
Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα:
δεν έλυσα κανένα.»
4.«Ο έρωτας είναι «εκείνος» που σου γεμίζει το μυαλό. Που σε κατακλύζει. Ανυπεράσπιστος.»
5.«Η μνήμη, κύριο όνομα των θλίψεων, ενικού αριθμού, μόνον ενικού αριθμού και άκλιτη.»
6.«Στιγμή είναι, βέβαια, ένα τίποτε του χρόνου.
Όμως χωράει τ’ αποκορυφώματα.»
7.«Καλό παιδί το τέλος.
Πρόθυμο αυτοδημιούργητο αυτεπάγγελτο ταχύ επινοητικό.»
8.«Έρωτας είναι αυτό που δεν είχες. Το θλιβερό είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που νομίζουν ότι ερωτεύτηκαν ενώ δεν έχουν ερωτευτεί ποτέ.»
9. «Τακτοποιημένη ζωή, άτακτα συναισθήματα. Όλοι έχουμε μέσα μας μια άλλη ζωή η οποία ενοχλεί, απαιτεί, παραπονιέται, δεν έζησε.»
10.«Υπάρχουν στιγμές που ο άνθρωπος θέλει κάποιον να τον αγκαλιάσει χωρίς να υπάρξει συνέχεια. Αυτή η στιγμή του αγκαλιάσματος είναι πάρα πολύ μεγάλη στιγμή, περιεκτική. Η αγκαλιά σε παίρνει ολόκληρο και σε προστατεύει. Σχεδόν δεν έχει σχέση με τον σαρκικό έρωτα.»
11.«Το αυστηρώς φρουρούμενο μέλλον κι η αρπαγή του στο τέλος απ’ αυτό: Το ανώφελο.
12.Θεέ μου τι δεν μας περιμένει ακόμα.»
13.«Ταξίδεψα μάλιστα.
Πήγα κι από δω, πήγα κι από κει…
Παντού έτοιμος να γεράσει ο κόσμος.»
14.«Ο μόνος αξιόπιστος μάρτυρας ότι ζήσαμε
είναι η απουσία μας.»
15.«Αυτός ο Άλλος γιατί θέλει να γράφεται ντε και καλά με δύο λάμδα,
τι να το θέλει άραγε το δεύτερο δρεπάνι;»
16.«Μίλησα νωρίς· είπα: Θυμάμαι· φουρκίστηκε η μάνα μου, μη βάζεις όλα τα παλιοπράματα από χάμω στο στόμα σου.»
17.«Τον έρωτα όχι, όχι εσύ,
Ανάγκη, τον έρωτα τον έπλασε ο Θάνατος,
από άγρια περιέργεια να εννοήσει τι είναι ζωή.»
18.«Αυτάρκες είναι μόνο το μάταιον.»
19.«Καιρό έχω να μιλήσω για όνειρα, καιρό δεν έχω, όνειρα δεν έχω, συμμετρική ανέχεια.»
20.«Κανένα τέλος δεν έρχεται με άδεια χέρια.»
Μαλβίνα Καραλή: Τα 20 αποφθέγματα μιας σαρωτικής προσωπικότητας
