Στις 6 Ιουλίου 1931 γεννήθηκε η διάσημη Ελληνίδα ποιήτρια και ακαδημαϊκός Κική Δημουλά. Προερχόμενη από τη δεύτερη μεταπολεμική γενιά, αυτή η ιδιαίτερα καταξιωμένη ποιήτρια έχει συγγράψει συνολικά 14 ποιητικές συλλογές.
Η Κική Δημουλά έχει λάβει αναγνώριση και βραβεία που εκτείνονται από το 1972, όταν τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή της “Τo λίγo του κόσμου”.
«Δεν νιώθω δημιουργός. Πιστεύω ότι είμαι ένας έμπιστος στενογράφος μιας πολύ βιαστικής πάντα ανησυχίας, που κατά καιρούς με καλεί και μου υπαγορεύει κρυμμένη στο ημίφως ενός παραληρήματος, ψιθυριστά, ασύντακτα και συγκεκομμένα, τις ακολασίες της με έναν άγνωστο τρόπο ζωής.
Όταν μετά αρχίζω να καθαρογράφω, τότε μόνον, παρεμβαίνω κατ’ ανάγκην: όπου λείπουν λέξεις, φράσεις ολόκληρες συχνά και το νόημα του οργίου, προσθέτω εκεί δικές μου λέξεις, δικές μου φράσεις, το δικό μου όργιο στο νόημα, ότι τέλος πάντων έχει περισσέψει από δικές μου ακολασίες με έναν άλλον, άγνωστο τρόπο ζωής»
«Η φάρμα των ζώων» του Τζώρτζ Όργουελ: Το βιβλίο που φοβήθηκε η εξουσία!
Επιτύμβιο – Κική Δημουλά από τη συλλογή της “Μεταφερθήκαμε Παραπλεύρως” -εκδ. Ίκαρος, 2007
«Κάθε φιλί που δίνεται, μα κάθε ανεξαιρέτως
ένα τοις εκατό αποτελείται
από αιωνιότητα
κι όλο το άλλο από τον κίνδυνο
να ’ναι το τελευταίο».
Αλλά και τελευταίο
ακόμα πιο φιλί θα λέγεται
όσο καιρό τουλάχιστον
θα το τραβολογάνε
η μνήμη από τη μια μεριά
η λήθη από την άλλη
η καθεμιά δικό της θεωρώντας το
ώσπου ο δίκαιος Σολομών
για να φανεί ποιανής δικό της είναι
στη μέση θ’ απειλήσει να το κόψει
μισό να πάρει η μια μισό η άλλη
κι όποια απ’ τις δυο κάθε φορά
-ποτέ δεν είναι η ίδια-
ουρλιάξει μη.
Κάθε φιλί
αποτελείται εξολοκλήρου από τον κίνδυνο
να ’ναι το τελευταίο.
Διαρκές είναι μόνο
εκείνο το φιλί που ουδέποτε εδόθη.
Σοφές, ειρηνικά το νέμονται
η αναμονή και η παραίτηση
άνθη αντίπαλα οι δυο τους
σε κοινό συμβιβασμένο ανθοδοχείο
κενοτάφιο στολίζουν.»
10 ποιήματα της Μαρίας Πολυδούρη: Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
