Καθώς εξερευνούμε το καλλιτεχνικό έργο του Κάφκα μέσα από τα απαιτητικά μάτια του Philip Hartigan, καλούμαστε να γίνουμε μάρτυρες της σύγκλισης δύο δημιουργικών πεδίων
Καθώς εξερευνούμε το καλλιτεχνικό έργο του Κάφκα μέσα από τα απαιτητικά μάτια του Philip Hartigan, καλούμαστε να γίνουμε μάρτυρες της σύγκλισης δύο δημιουργικών πεδίων. Οι προβληματισμοί του Hartigan σχετικά με τα σχέδια του Κάφκα υπογραμμίζουν την ικανότητα του καλλιτέχνη να μεταφέρει βαθιά συναισθήματα μέσα από λιτές κινήσεις, απηχώντας την ίδια απελπιστική διάθεση που συναντάμε στις γραπτές αφηγήσεις του Κάφκα.
Ο Philip Hartigan, ένας καλλιτέχνης που ζει στο Σικάγο, αλλά κατάγεται από το Ηνωμένο Βασίλειο, μοιράστηκε ένα σύντομο βίντεο που συζητά τα σχέδια του Franz Kafka. Ο Κάφκα, γνωστός για τα έργα του που απεικόνιζαν τον παραλογισμό και τη μοναξιά του αναδυόμενου σύγχρονου κόσμου, έγραψε ιστορίες όπως η “Μεταμόρφωση” και η “Δίκη”, όπου οι πρωταγωνιστές παλεύουν με την απρόσωπη γραφειοκρατική εξουσία και με ένα βαθύ αίσθημα ντροπής και ενοχής.
Παρά την παράκληση του Κάφκα προς τον φίλο του Μαξ Μροντ να κάψει τα έργα του στο νεκροκρέβατο του, ο Μροντ επέλεξε να τα εκδώσει, συμπεριλαμβανομένων μυθιστορημάτων, διηγημάτων και ημερολογίων. Σε αυτά τα ημερολόγια, ο Κάφκα δημιούργησε σκληρά και γραφικά σχέδια που αντανακλούν την ίδια αγωνία που συναντάται στα γραπτά του. Πολλά από αυτά τα σχέδια έγιναν τελικά εξώφυλλα για τα βιβλία του Κάφκα.
Φραντς Κάφκα: Ποιος έσωσε τα έργα του; Γιατί ήθελε να τα καταστρέψει;
Ο Hartigan περιγράφει την τέχνη του Κάφκα ως αποτελούμενη από γρήγορες, ελάχιστες κινήσεις που αποτυπώνουν την απελπισμένη διάθεση που επικρατεί στη μυθοπλασία του. Επισημαίνει την λιτότητα της σηματοδότησης στα σχέδια του Κάφκα, υποδεικνύοντας ότι ακόμη και έμπειροι καλλιτέχνες μπορούν να διδαχθούν από την απλότητα των χειρονομιών του.
Στο βιβλίο του Gustav Janouch “Συνομιλίες με τον Κάφκα”, ένα ανέκδοτο αποκαλύπτει την απροθυμία του Κάφκα να μοιραστεί τις μουτζούρες του. Αρχικά τα έσκιζε σε κομμάτια όταν τα ανακάλυπτε στη μέση του σχεδίου, ο Κάφκα τελικά υποχώρησε, επιτρέποντας στον Janouch να δει τα φαινομενικά ακίνδυνα σκίτσα.
“Ο Κάφκα κούνησε αργά το κεφάλι του πέρα δώθε – “Ωχ όχι! Δεν είναι τόσο ακίνδυνοι όσο φαίνονται. Αυτά τα σχέδια είναι τα απομεινάρια ενός παλιού, βαθιά ριζωμένου πάθους. Γι’ αυτό προσπάθησα να τα κρύψω από εσάς….. Δεν είναι στο χαρτί. Το πάθος είναι μέσα μου. Πάντα ήθελα να μπορώ να ζωγραφίζω. Ήθελα να βλέπω και να κρατάω αυτό που βλέπω. Αυτό ήταν το πάθος μου”.
Δείτε μερικά από τα σχέδια του Κάφκα παρακάτω:
Three Runners 1912–1913
Horse and Rider 1909–1910
The Thinker 1913
Fencing 1917
Κάφκα: «Οτιδήποτε αγαπάς, τελικά κάποια μέρα θα το χάσεις. Αλλά στο τέλος η αγάπη θα επιστρέψει…»
