Σταθήκαμε σε μια επιστολή του Δημήτρη Λιαντίνη που είχε δώσει σε μια φοιτήτριά του. Στέκεσαι στα λόγια του, μυρίζεις την ανησυχία του και εγκολπώνεις τη λύπη του.
Σε αυτό το απόσπασμα του Δημήτρη Λιαντίνη, ο συγγραφέας προβληματίζεται για τη σημερινή κατάσταση της κοινωνίας, η οποία χαρακτηρίζεται ως “εποχή του σιδήρου”. Οι εικόνες που επικαλείται υποδηλώνουν μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από σκληρότητα, ακαμψία και ίσως έλλειψη πνευματικής ή διανοητικής ζωντάνιας. Η χρήση της φράσης “στεφάνι ανοησίας” υπονοεί ότι οι ενήλικες, που θα έπρεπε να είναι σοφές και καθοδηγητικές φιγούρες, αντίθετα βαρύνονται από ανοησία και ίσως συμβάλλουν στην προκλητική ατμόσφαιρα της εποχής.
Ο συγγραφέας απευθύνεται στη νεότερη γενιά, τονίζοντας τον αντίκτυπο του περιβάλλοντος που δημιουργούν οι ενήλικες. Οι νέοι περιγράφονται ως άτομα που έχουν εξαντλήσει τη ζωτικότητα και την ευαισθησία τους, γεγονός που συμβολίζεται με τη μεταφορά ότι “τα φυσάει και τα μαραίνει η άγρια λάβα”. Αυτή η εικόνα υποδηλώνει μια καταστροφική δύναμη, που ενδεχομένως συμβολίζει τις κοινωνικές πιέσεις, τις αρνητικές επιρροές ή τις συνέπειες του κόσμου των ενηλίκων στη νέα γενιά.
Ο Λιαντίνης επισημαίνει διάφορους παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτή τη ζοφερή κατάσταση. Η αναφορά στην “απαισιοδοξία” υποδηλώνει μια επικρατούσα αίσθηση αρνητικότητας, ενώ η “ημιμάθεια” υποδηλώνει την έλλειψη ολοκληρωμένης μάθησης ή την ανεπάρκεια στην καλλιέργεια της διανόησης. Ο “εγωισμός” και η “αηδία” υποδηλώνουν μια κοινωνία που μπορεί να καθοδηγείται από το ατομικό συμφέρον και την περιφρόνηση για ανώτερα ιδανικά ή αρετές. Η “τύφλωση” προσθέτει ένα άλλο επίπεδο, υποδηλώνοντας την έλλειψη επίγνωσης ή διορατικότητας για τις συνέπειες των πράξεών τους.
Ήταν ακαριαίο, νιώσαμε τη μοίρα μας μέσα απ’ τα μάτια του Δασκάλου.
Δημήτρης Λιαντίνης – Απόσπασμα επιστολής σε μια φοιτήτριά του.
«Καημένα παιδιά.
Όσα είσαστε ακόμη ζωντανά.
Τι σας μέλλεται να ζήσετε.
Σε τούτο τον “αιώνα του σιδήρου”, έτσι όπως τον ετοιμάσαμε εμείς οι ενήλικοι, που φοράμε το στέμμα της αφροσύνης.
Τα νιάτα σας, τη δροσιά, την ευαισθησία σας τα φυσάει και τα μαραίνει άγριος ο λίβας.
Είναι η δική μας απαιδευσιά, η ημιμάθεια, ο εγωισμός, η ακηδία, η τύφλωση.
Κοιτάζω στα μάτια τα δρώμενα και τα πεπραγμένα μας και ώρες συχνές και επίμονες με σπρώχνουν να πάρω τα όρη.»
Πηγή: «Έζησα έρημος και ισχυρός –Λιαντίνης». Συγγραφέας: Δημήτρης Αλικάκος
Διαβάστε περισσότερα για τον Δημήτρη Λιαντίνη:
Όταν ο Δημήτρης Λιαντίνης μίλησε για τον σύγχρονο κόσμο που πεθαίνει
Ποια βιβλία πρότεινε ο Δημήτρης Λιαντίνης στους φοιτητές του;
Δημήτρης Λιαντίνης: 10 ομιλίες που χαράχτηκαν στη ψυχή μας – ΒΙΝΤΕΟ
Όταν ο Δημήτρης Λιαντίνης μίλησε για τη γυναίκα και τον έρωτα
Ο Δημήτρης Λιαντίνης γράφει για τελευταία φορά ένα γράμμα προς την κόρη του
