Όταν διάβασα τον Ερίκ-Εμανουέλ Σμιτ, υπήρξε αυτή η συναρπαστική στιγμή του να μπαίνεις σε ένα σκοτεινά φωτισμένο δωμάτιο γεμάτο με καθρέφτες καθένας από τους οποίους δεν πιάνει την αντανάκλασή σου, αλλά μια αλήθεια που έχεις επιδέξια αποφύγει.
Οι γνώσεις του Σμιντ είναι σαν μισοχαμογελαστές εξομολογήσεις της αμείλικτης πραγματικότητας της ζωής, φορτωμένες με έναν φιλοσοφικό σαρκασμό που σε παρακαλεί να αναρωτηθείς: «Είναι αυτή η αλήθεια ή απλώς άλλη μια έξυπνη μεταμφίεση;».
Σκεφτείτε την εναρκτήρια γραμμή: «Πόσες τέτοιες εξομολογήσεις καλύπτονται από την ψευδαίσθηση της άφεσης αμαρτιών, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν έναν εντελώς άλλο σκοπό;», ο Σμιντ γνωρίζει ότι αγαπάμε τις παραβάσεις μας όσο προσποιούμαστε ότι τις περιφρονούμε. Και όταν λέει: «Το μόνο πράγμα που μας διδάσκει ο θάνατος είναι ότι είναι επείγον να αγαπάμε», δεν είναι απλώς ένα κάλεσμα για ρομαντισμό ή καλοσύνη (μην πιστεύετε στα εύκολα συμπεράσματα) είναι μια υπενθύμιση της απελπισίας μας, της παρόρμησής μας να δώσουμε νόημα στο αναπόφευκτο χάος.
Ο σαρκασμός του Σμιντ έγκειται στη δυσάρεστη αλήθεια, οι παθιασμένοι αγώνες μας με την αμφιβολία και την πίστη είναι εξίσου σφοδρές προσκολλήσεις, που συχνά δημιουργούν τα ίδια τα είδωλα που ισχυριζόμαστε ότι αμφισβητούμε.
(Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο παρακάτω)
9 αποφθέγματα του Ερίκ-Εμανουέλ Σμιτ
- Όταν ένας άντρας μιλάει σε μια γυναίκα για τις αμαρτίες του, συνήθως το κάνει για να προσθέσει ακόμα μία.
- Το μόνο πράγμα που μας διδάσκει ο θάνατος είναι πως είναι επείγον να αγαπήσουμε.
- Όταν ένας άντρας μιλάει σε μια γυναίκα για τις αμαρτίες του, συνήθως το κάνει για να προσθέσει ακόμα μία.
- Το να αμφισβητείς και να πιστεύεις είναι το ίδιο πράγμα. Μόνο η αδιαφορία είναι αθεΐα.
- Πρέπει να αγαπάμε τον άλλον μέχρις σημείου να τον αποδεχόμαστε μέσα στην ηλιθιότητά του.
- Στα έντεκά μου, έσπασα τον κουμπαρά μου και πήγα στις πουτάνες.
(η πρώτη φράση από το «Ο κ.Ιμπραήμ και τα Άνθη του Κορανίου») - Η αλήθεια δεν είναι ποτέ μόνο μία. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει.
- Η ευτυχία προϋποθέτει πως αρνείσαι να δεις τον κόσμο έτσι όπως πραγματικά είναι.
- Ένας βασιλιάς είναι βασιλιάς επειδή έχει εχθρούς που τους συντρίβει και τους υποχρεώνει να τον σέβονται.
Για να καταδυθείτε βαθύτερα στα ανθρώπινα κίνητρα και τις αποτυχίες, εξερευνήστε και ένα άλλο έργο με ιδιαίτερα σημαντική βαρύτητα: Χαλίλ Γκιμπράν: “Αν αγαπάς κάποιον ασ’ τον να φύγει”.
Διαβάστε περισσότερα αποσπάσματα παρακάτω:
- Είχε δίκιο ο Φερνάντο Πεσσόα: «Είμαι αυτός που νομίζω; Μα νομίζω πως είμαι τόσο πολλά πράγματα…»
- Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές: «Ένας άντρας καταλαβαίνει πότε αρχίζει να γερνάει: όταν αρχίζει και μοιάζει με …»
- Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς: «Όταν γεράσεις κι ασπρίσεις …Την ομορφιά σου αγάπησαν στ’ αλήθεια ή σαν ψέμα»
- Χένρι Μίλλερ: «Αν οι άνθρωποι σταματήσουν να πιστεύουν ότι κάποια μέρα θα γίνουν θεοί, τότε σίγουρα θα …»
- Μια φορά κι έναν καιρό ο Έσσε μας είπε: «Όταν φοβόμαστε κάποιον είναι γιατί …»
- 5 φορές που ο Ίψεν είχε δίκιο (και είπε όσα φοβόμασταν να παραδεχτούμε)
- Έρμαν Έσσε: «Όλοι μας ως το τέλος της ζωής μας κουβαλάμε τα υπολείμματα της γέννησής μας»
- 20 λυτρωτικά αποφθέγματα του Καρλ Γιουνγκ ελέγχουν το ασυνείδητό μας
