Η ομορφιά, στα χέρια του Μισίμα, γίνεται μια εμπρηστική δύναμη. Με τις εμπρηστικές αποκάλυψεις, ο Μισίμα αναδιαμορφώνει την αντίληψή μας για την ομορφιά από μια παθητική εκτίμηση σε μια σπλαχνική συνάντηση με το μεγαλειώδες.
Η οξυδερκής παρατήρηση του Μισίμα διαπερνά το περίβλημα της νεανικής αλαζονείας, δηλώνοντας: “Οι νέοι έχουν την ανόητη ιδέα ότι ό,τι είναι καινούργιο γι’ αυτούς πρέπει να είναι καινούργιο και για όλους τους άλλους”. Σε έναν κόσμο όπου το αντισυμβατικό συχνά συγχέεται με το πρωτοφανές, ο Μισίμα καταρρίπτει την ψευδαίσθηση της πρωτοτυπίας, προτρέποντάς μας να αναγνωρίσουμε τον απόηχο της ιστορίας που αντηχεί μέσα από τις δήθεν πρωτοποριακές μας προσπάθειες.
Η ιδιαίτερη ποιότητα της κόλασης, όπως αποκαλύπτει ο Μισίμα, έγκειται στην ανελέητη διαύγειά της. “Η ιδιαίτερη ποιότητα της κόλασης είναι ότι μπορούμε να δούμε τα πάντα καθαρά μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια”. Με αυτή την κολασμένη διαύγεια, ο Μισίμα μας φέρνει αντιμέτωπους με την απροκάλυπτη αλήθεια, καταρρίπτοντας τις ψευδαισθήσεις και αποκαλύπτοντας τις ωμές πραγματικότητες που συχνά παραμένουν συσκοτισμένες.
Καθώς περιηγούμαστε στο οδοντωτό έδαφος των προβληματισμών του Μισίμα για τη γνώση, αναδύεται ένα παράδοξο. “Τι αλλάζει αυτόν τον κόσμο; Η γνώση. Μόνο η γνώση είναι ικανή να μεταμορφώσει τον κόσμο, ενώ ταυτόχρονα τον αφήνει ακριβώς όπως είναι”. Ο Μισίμα, ο προάγγελος του παράδοξου, μας προκαλεί να αναμετρηθούμε με τη διπλή φύση της γνώσης – εργαλείο μετασχηματισμού και στασιμότητας σε ότι αφορά τις αξίες, ταυτόχρονα.
Τι εννούσε ο Εμίλ Ζολά; «Τελικά, δεν αγαπάμε πολύ παρά μόνο τις γυναίκες που δεν είχαμε»
10 αποφθέγματα του Γιούκο Μισίμα
- Οι νέοι άνθρωποι έχουν την ανόητη ιδέα πως ό, τι είναι νέο για αυτούς πρέπει να είναι νέο για όλους τους άλλους. Δεν έχει σημασία πόσο αντισυμβατικοί γίνονται, απλά επαναλαμβάνουν, ό, τι άλλοι πριν από αυτούς έχουν κάνει.
- Ζούμε σε μια εποχή κατά την οποία δεν υπάρχει ηρωικός θάνατο.
- Όταν η σιωπή είναι παρατεταμένη πάνω από ένα ορισμένο διάστημα, αποκτά νέο νόημα.
- Η ιδιαίτερη ποιότητα της κόλασης είναι ότι μπορούμε να δούμε τα πάντα ξεκάθαρα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια.
- Ποτέ άλλοτε δεν είμαστε τόσο κυρίαρχοι ενός ταξιδιού όπως όταν είμαστε απασχολημένοι με τις προετοιμασίες γι’ αυτό.
- Κανείς δεν φαντάζεται πόσο καλά μπορεί να πει ψέματα για την κατάσταση της καρδιάς του.
- Τι αλλάζει αυτό τον κόσμο; η γνώση. Η γνώση από μόνη της είναι ικανή να μεταμορφώσει τον κόσμο, ενώ την ίδια στιγμή τον αφήνει ακριβώς όπως είναι.
- Η ομορφιά είναι κάτι που καίει το χέρι σου όταν το αγγίζεις.
- Η αληθινή ομορφιά είναι κάτι που επιτίθεται, κυριεύει, ληστεύει, και τελικά καταστρέφει.
- Το να κατέχεις κάτι αφήνοντας το να φύγει, είναι μυστικό της ιδιοκτησίας, άγνωστο στους νέους.
Ποιος ήταν ο Γιούκο Μισίμα;
Ο Γιούκιο Μισίμα (1925-1970) ήταν μια παραγωγική και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της ιαπωνικής λογοτεχνίας. Γεννημένος ως Kimitake Hiraoka, υιοθέτησε το ψευδώνυμο Yukio Mishima για τα λογοτεχνικά του έργα. Ο Μισίμα δεν ήταν μόνο ένας διάσημος μυθιστοριογράφος αλλά και θεατρικός συγγραφέας, δοκιμιογράφος και εθνικιστής.
Η λογοτεχνική του κληρονομιά περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα έργων που διερευνούν θέματα όπως η σύγκρουση μεταξύ των παραδοσιακών ιαπωνικών αξιών και της επιρροής του δυτικισμού, η πολυπλοκότητα της ταυτότητας και οι υπαρξιακές μάχες των ατόμων σε μια ταχέως μεταβαλλόμενη κοινωνία. Μερικά από τα αξιοσημείωτα έργα του περιλαμβάνουν την τετραλογία “Η θάλασσα της γονιμότητας”, “Εξομολογήσεις μιας μάσκας” και “Ο ναός του χρυσού περιπτέρου”.
Ο Μισίμα ήταν υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας πολλές φορές και τα γραπτά του συνεχίζουν να μελετώνται και να αναλύονται για τις βαθιές φιλοσοφικές τους ιδέες και την περίπλοκη αφήγηση.
Εκτός από τις λογοτεχνικές του αναζητήσεις, ο Μισίμα είχε μια αμφιλεγόμενη προσωπική ζωή. Ήταν βαθιά επηρεασμένος από την παραδοσιακή ιαπωνική αισθητική και προσπάθησε να αναβιώσει ορισμένες πτυχές της προνεωτερικής Ιαπωνίας. Σε μια σοκαριστική τροπή των γεγονότων το 1970, ο Μισίμα διέπραξε seppuku (μια μορφή τελετουργικής αυτοκτονίας) μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα υποκίνησης πραξικοπήματος για την αποκατάσταση της εξουσίας του Ιάπωνα αυτοκράτορα.
