Παρασκευή βράδυ και το club του Μύλου γέμισε κόσμο και έθνικ ήχους. Φτάσαμε αρκετά νωρίς, καθίσαμε κάπου με καλή θέα στη σκηνή και περιμέναμε, χωρίς να ξέρουμε ακριβώς τί θα παρακολουθήσουμε, καθώς κανείς από την παρέα δεν είχε δει παλιότερα τον Tonino Carotone επί σκηνής.
[dropcap size=big]Γ[/dropcap]Γύρω στις 11, η σκηνή φωτίστηκε. Το κοινό ζέσταναν οι Έλληνες Polkar. Τραγούδια που θύμιζαν καντάδες με γιουκαλίλι, κιθάρα και αέρα μεθυσμένου τροβαδούρου που τραγουδάει κάτω από κάποιο αγαπημένο μπαλκόνι. Εντύπωση μας έκανε το λαμέ σακάκι του τραγουδιστή, που έδειχνε πολλά για τον αυτοσαρκαστικό χαρακτήρα της μπάντας. Η κατάλληλη προετοιμασία, δηλαδή, για αυτό που θα ακολουθούσε.
Στις 11.30 ανέβηκε στη σκηνή ο Tonino Carotone με τους μουσικούς του. Μια κιθάρα, μια τρομπέτα και η Piluka Aranguren, γυναίκα με σπουδαίο ταμπεραμέντο και βαθιά ερωτική φωνή. Ο Carotone, με το κοστούμι και την φεντόρα του, φιγούρα επιβλητική και πολύ οικεία συνάμα, έκανε μια καλή προσπάθεια να μιλήσει Ελληνικά, τα οποία συνδύαζε με Ισπανικά. Παρ’ όλα αυτά, η επικοινωνία με το κοινό δεν ήρθε μέσα από τις λέξεις, αλλά μέσω της μουσικής. Οι ιταλικές μελωδίες με εναλλαγές φλαμένκο μαζί με την βραχνιασμένη χροιά του, παρέσυραν το κοινό σε μία ισπανική φιέστα. Η παρουσία του στη σκηνή, εκρηκτική και σε κέρδιζε ακαριαία με το πηγαίο χιούμορ και την αμεσότητα του χαρακτήρα του. Μπορεί να μην καταλαβαίναμε τα Ιταλο-ισπανικά που ακούγαμε αλλά το κλίμα μας συνέπαιρνε. Το αποκορύφωμα της βραδιάς ήρθε με την ερμηνεία του τραγουδιού «Me Cago En El Amor», που συνοψίζει την φιλοσοφία του Tonino Carotone για την ζωή και τον κόσμο.
Και αν κάτι σαν ανακεφαλαίωση θα κρατήσω από το βράδυ της Παρασκευής, παραφράζοντας τους στίχους του… «μπορεί να είναι ένας δύσκολος κόσμος και η ζωή μας να είναι μικρή, αλλά η καρδιά μας είναι μεγάλη».
Κείμενο: Μαρία Μιχαλάκη (Lavart)
Φωτογραφίες: Χρυσάνθη Τσολάκη
